می‌توان با این خدا پرواز کرد
سفره دل را برایش باز کرد
می‌توان درباره گل حرف زد
صاف و ساده مثل بلبل حرف زد
چکه چکه مثل باران راز گفت
می‌توان با او صمیمی حرف زد

بیا
که دم‌به‌دمت
یاد می‌رود
هر چند
که یادِ آب
به جز تشنگی
نیفزاید

نعمت فقط باران نیست...
گاهی خدا
رفیقی
نازل می کند
زلال تر از باران...
ارادت

ٺا از ٺوهم آزرده شوم سرزنشم ڪن،
آه این منم اےآینـــہ! ڪم سرزنشم ڪن
آن روز ڪـــہ من دل بـــہ سر زلف ٺو بسٺم،
دل سرزنشم ڪرد،ٺوهم سرزنشم ڪن

اے حسرٺ عمرے ڪـــہ بـــہ هر حال هدر شد،
در بیش و ڪم شادے و غم سرزنشم ڪن

یڪ عمر نفس پشت نفس با ٺو دویدم،
این بار قدم روے قدم سرزنشم ڪن

من سایه ے پنهان شده در پشٺ غبارم،
آه این منم اے ڪم سرزنشم ڪن

" فاضل نظری "