عشق بیشتر از غریزه آب می خورد و هرچه از غریزه سر زند بی ارزش است دوست داشتن از روح طلوع می کند و تا هرجا که روح ارتفاع دارد همگام با آن اوج می گیرد (دکتر شریعتی)

لبخند كه زد
توي چال گونه اش افتادم
پاي منطقم شكست ..!
و من
عاشق شدم ...

فرقـے نمـے کند !!

بگویم و بدانـے ...!

یا ...

نگویم و بدانـے..!

فاصله دورت نمی کند ...!!!

در خوب ترین جاﮮ جهان جا دارﮮ ...!

جایـے که دست هیچ کسـے به تو نمـے رسد.:

دلــــــــــــــم.....!!

..........................................

بلاگ جدیدم : این خیلی مهمه که برای یک نفر تو این دنیا خیلی مهم باشی…

http://www.hamkhone.ir/member/592/blog/view/76692/

دوست عزیز ، مطمئن باش نخونی و نظر ندی ، از کیسه ات رفته * هههه ، ممنون

بــوسه ، آنقــدرهـا هـم كـه فكـر میكنـی

وحشتناک نیست !

اگر هنوز شک داری ،

یک لحظــه چشمانت را ببنــد . . .

با تشکر از بازدید شما

دوســتــــ داشــتــن را
نـــه مـی نـویـسـنـد
نـــه مـی گـویـنـد
ثـابـ تــ مـی کـنـنـد!!!!

برای تو می نویسم...
برای تویی که تنهایی هایم پر از یاد توست

برای تویی که احساسم از آن وجود نازنین توست
برای تویی که چشمانم همیشه به راه تو دوخته است

برای تویی که مرا مجذوب قلب ناز و احساس پاک خود کردی
برای تویی که وجودم را محو وجود نازنین خود کردی
برای تویی که هر لحظه دوری ات برایم مثل یک قرن است

تو را دوست دارم

نگاهت را کلامت را وآغوش مهربانت را

تو را دوست دارم به اندازه ی تمام رنگ های زیبای دنیا

نه کم است

به اندازه ی تمام زیبایی های دنیا

نه باز هم کم است

تو را به اندازه ی تمام دنیا دوست دارم

من تو را در تک تک ذرات وجودم لمس کردم

در هر نفسم عطرت را حس کردم

و با هر ضربان قلبم عاشقانه تو را زندگی کردم

دیگر در پس کوچه های خاطراتت جستجویم نکن مرا نخواهی یافت

که من در تو محو شده ام

و چه در هم آمیختن زیبایی

کاش........

کاش میدونستی که چه قدر دوست دارم

کاش تو هم به اندازه ی من دوستم داشتی

کاش میدونستم که هنوزم دوستم داری یا نه

کاش میدونستم که چه کسی به جای من تو قلبت

کاش میدونستم که بر میگردی یا نه

کاش...

کاش...

یه عالمه کاش تو ذهنم

ولی جواب هیچ کدومشو نمیدونم

ولی میدونم که به اندازه ی تمام دنیا دوست دارم.

به یاد...
می نویسم از تو و از موج یادی که می کوبد به ساحل بی قرار قلبم.

تا دور ها تورا به نام اشک هایم می شناسم و با لحن همیشگی گریه می خوانمت.

تو حس می شوی از ان سوی قلبم.

از پشت حصار های وجودم.

نمیدانم تا کی بیاویزم گل خاطراتت را؟

از کجا به دست های تو برسم؟

از کدام پنجره تو را ببینم؟

از کدام هوا تو را نفس بکشم؟

بگو.به من بگو که صدای تو همان اوا لرزانی است که نام مرا می شناسد.

بگو که هنوز هم رنگ چشم مرا روی شیشه ی پنجره ی قلبت نقاشی میکنی.

بگو که میدانی من از جنس تنهایی ام به شهر دلتنگی صدایم کن.

بگو که هنوزم برای منی.

دوست داشتن از عشق برتر است

عشق یک جوشش کور است

و پیوندی از سر نابینایی

اما دوست داشتن پیوندی

خودآگاه واز روی بصیرت روشن و زلال