آرزو دلیل بر استعداد است.
وقتی آدم آرزو می کند که ای کاش من چنین و چنان شوم بدانید که حتما می تواند بشود و اگرنه آرزو نمی کرد!
مثلا هیچ بره ای که به دنیا می آید آرزو می کند که رئیس دانشگاه هاروارد شود؟ اصلا به ذهنش خطور نمی کند.
هرکسی در دلش هر آرزویی هست برآورده می شود. شک نکنید!
برای اینکه اصلا آرزو سند حقانیت ماست.

مولانا می­ گوید:
کین طلب در تو گروگان خداست
زانک هر طالب به مطلوبی سزاست

عمری که بی عشق بگذرد ، بیهوده گذشته است !
نپرس که آیا باید در عشق الهی باشم یا عشق مجازی، عشق زمینی یا عشق آسمانی، یا عشق جسمانی ؟
از تفاوت‌ها تفاوت می‌زاید. حال آنکه به هیچ متمم و صفتی نیاز ندارد عشق. خود به تنهایی دنیایی است عشق ...
یا درست در میانش هستی، در آتشش، یا بیرونش هستی، در حسرتش ...


الیف شافاک

جهان بدون دلبستگی جهنمی بی مرز است، تهران، پاریس یا هر خراب شده دیگری، باهم چه فرقی دارند وقتی آن سوی خیابان کسی منتظرت نباشد..

سلام
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
الکی مثلاً عضو جدید هستم و نخستین بلاگمو نوشتم

من در تولد خود نقشی نداشتم ...
و در مرگ خود نیز نقشی ندارم ...
نقش من فقط در زندگی من است !

روزهای هفته هر کدام شکل و رنگ و بوی خودشان را دارند ...
شنبه بدترکیب و تلخ و موذی است و شبیه به دختر ترشیده‌ی طوبی خانم است : دراز، لاغر، با چشم‌های ریز بدجنس !
یکشنبه ساده و خر است و برای خودش الکی آن وسط می‌چرخد ...
دوشنبه شکل آقای حشمت الممالک است : متین، موقر، با کت و شلوار خاکستری و عصا ! سه‌شنبه خجالتی و آرام است و رنگش سبز روشن یا زرد لیمویی است .
چهارشنبه خُل است. چاق و چله و بگو بخند است. بوی عدس پلوی خوشمزه‌ی حسن آقا را می‌دهد ...!
پنجشنبه بهشت است و جمعه دو قسمت دارد : صبح تا ظهرش زنده و پر جنب و جوش است. مثل پدر، پر از کار و ورزش و پول و سلامتی. رو به غروب، سنگین و دلگیر می‌شود، پر از دلهره‌های پراکنده و غصه‌های بی‌دلیل و یک جور احساس گناه و دل درد از پرخوری ظهر ...!

زندگی شما از لحضه ای تغییر می کندکه تصمیمی تازه و صحیح بگیریدو به ان پای بند باشید

دعامےڪنم
غرق باران شوید
چو بوےخوش یاس وریحان شوید

دعامےڪنم
دراین پاییزعشق
بهارےترین فصل ایمان شوید

دعامےڪنم
فروافتادن هربرگ پاییزی
آمینی باشدبرای آرزوهای زیباتون

از دیروز بیاموز. برای امروز زندگی کن و امید به فردا داشته باش. (آلبرت انیشتن)