طعم سکوت... ما چندتا دوست بودیم
یکی مون اون قدر لب پنجره نشست که سیگاری شد اون قدر سیگار کشید که مادرش بوی دود گرفت و اون آخر یه بار اشتباهی جای اینکه ته سیگارشو از پنجره پرت کنه بیرون ، خودشو پرت کرد...
یكی مون اونقدر منتظر وایساد که بلندش کردن گذاشتنش پشت ویترین یه مغازه و لباسهای نو تنش کردن و شد تنها مانکنی که بلده خواب ببینه...
یکی مون اون قدر رگشو زد که حالا بدون خون راه میره ، بدون خون میخنده ، بدون خون عاشق میشه...
یکی مون اون قدر کتاب خوند که کلمه ها سرریز شدن ازش، کف اتاقشو پوشوندن، جفت گیری کردن زیاد شدن و یه شب جای غذا خوردنش...
یكی مون اونقدر پولدار شد که زمان خرید ، زمین خرید ، زن خرید ، بچه خرید ، خدا خرید...
یکی مون اونقدر پول نداشت که دستاشم یه روز ولش کردن رفتن که پاهاشم یه روز ولش کردن رفتن...
یکی مون اونقدر عطسه کرد که فکرهاش و خواب هاش و خنده هاش بیرون پاشیدن...
یكی مون اونقدر گریه کرد که بچه شد و حالا همه لباس هاش براش بزرگن حالا همه جاده ها براش طولانی ان...
یکی مون اونقدر کتک خورد که اگه بوسشم کنی کبود میشه...
یکی مون اونقدر مرد ، اونقدر همه جا مرد که فقط تو عکس دسته جمعی مون زنده ست...
یکی مون اونقدر عاشق تو شد که یادش رفت نیستی ، که یادش رفت مرده ، که یادش رفت ما یه روزی چندتا دوست بودیم...

صدف....

ایام به کام

ما اهل ماندن نیستیم
این را
زخم هایمان
گواهی می‌دهد

عشق مانند بیمار‌شدن است

نمی‌دانی چطور اتفاق می‌افتد!

عطسه می‌کنی، یکهو می‌لرزی و دیگر

دیر شده است! تو سرما خورده‌ای...

با هر کسی روبرو میشوم / مدعی ست که بهترین عقیده و مرام را دارد ... واخلاق و رفتارش مطابق ِ همان هایی ست که " میگوید "
که البته این به نظر ِ من / فقط یک شوخی ست ....
اینکه آنها شبیه حرف هایشان نیستند .... اشکالی ندارد ... ( میشود تحمل کرد ) اماهمه اشکال آنجاست که:
آنها رفتار و کردار ِ شان نیز... اصلن شبیه گفته هایشان نیست
و این ماجرا / شاید / جدی ترین شوخی ِ زمانه ماست …

چطوری؟ مفقودالاثر

ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ
ﺩﻭﺳﺘﺎن وعزیزانم ﺧﻮﺏ باشد
ﻭﻟﺒﺨﻨﺪﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﺮﻟﺒﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ
ﺑﺮﺍﻳﻢ ﮐﺎﻓﻲ ﺳﺖ
ﺩﺭﺍﻳﻦ روز زیبای تابستونی ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺁﻏﻮﺵ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺖ ﻣﻴﺴﭙﺎﺭﻡ
ﻭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻫﺪﻳﻪ
"ﺳﻼﻣﺘﻲ"ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺁﺭﺯﻭﻣﻨﺪﻡ
عصرتون بخیر

برایت...
شبـــی آرام،،،
خوابـــی شیرین،،،
و رویاهایی زیبا و
دست یافتـنــی...
آرزو میکنم
شبت غرق
در آرامش مهربان خدا