بلاگ كاربران



// به مناسبت روز جهانى زن

زن دم درگاه بود
با بدنی از همیشه

رفتم نزدیک:
چشم ، مفصل شد
حرف بدل شد به پُر، به شور، به اشراق
سایه بدل شد به آفتاب

رفتم قدری در آفتاب بگردم
دور شدم در اشاره های خوشایند:
رفتم تا وعده گاه کودکی و شن
تا وسط اشتباه های مفرح
تا همه چیزهای محض
رفتم نزدیک آب های مصور
پای درخت شکوفه دار گلابی
با تنه ای از حضور

نبض می آمیخت با حقایق مرطوب
حیرت من با درخت قاتی می شد
دیدم در چند متری ملکوتم
دیدم قدری گرفته ام

انسان وقتی دلش گرفت
از پی تدبیر می رود

به اشتراک بگذارید : google-reader yahoo Telegram
نظرات دیوار ها


farnaz00
ارسال پاسخ

ida20 :
moooooooooooobbbbbbaaaaarrrrrrrraaaaaaakkkkkkkkkkkkk

:* <3 بر شما هم مبارک گلم

ida20
ارسال پاسخ

moooooooooooobbbbbbaaaaarrrrrrrraaaaaaakkkkkkkkkkkkk