گذشت قرن ها

قرن ما شاعر اگر داشت هوا بهتر بود

خار هم كمتر نبود از گل بسا گل تر بود

قرن ما شاعر اگر داشت كه

كبوتر با كبوتر باز با باز

نبود شعار پرواز

واي بر ما كه تصور كرديم عشق را بايد كشت

در چنين قرني كه دانش حاكم است

عشق را از صحنه دور انداختن

ديوانگي ست

درماندگي ست

شرمندگي ست

قرن

قرن آتش نيست

قرن يك هواي تازه است

فكرها را شستشويي لازم است

گم شديم گر در ميان خويشتن

جستجويي لازم است

نازنين ها!!

از سياهي تا سفيدي را سفر بايد كنيم