تنها

تنهایی آدمو عوض میکنه...

قلبتو سخت میکنه...

احساساتتو از درون خشک میکنه...

چشماتو به روی احساسات اطرافیانت میبنده...

میسوزی اما به روی خودت نمیاری...

2نفره هارو میبینی...دستاشون...نگاهاشون...حرفاشون...

درد میکشی...اما حتی دل خودتم واسه خودت نمیسوزه...

چه بزرگت میکنه اون سیلی که خودت تو گوشت میزنی...

بزرگ میشی...

مردی برای خودت و دلت میشی...

اجازه نمیدی هیچکس حتی چپ به تو ودلت نگاه کنه...

تنهایی شاید از درون خوردت کنه...

ولی از بیرون ابهتی بهت میده...

که از نگاه های چندش آور اطرافیانت در امان میمونی...

تنها باش...

تا آخردنیا...

اما کسی رو تنها نذار...

باعث نابودی کسی نشو...

توی غصه هات کمر خم کن...

اما با حرفات خم به ابروی کسی نیار...

سرتو بالا بگیر...

تنهایی جرم نیست...

تنهایی ترجیح منو تو بوده...

محکم باش...

خدا هم تنهاست...