ﺩﺭ ﻗﻠــــــــــــﺐ ﮐﻮﭼﮑـم
فـﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﯾــــــــــــﯽ ﻣﯿﮑـنی
ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﻧﺎﺋﺐ ﺍﻟﺴﻠﻄﻨﻪ ﺍﯼ
ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺪ ﭼﻪ ﻟﺬﺗــــــــــــــــﯽ ﺩﺍﺭﺩ
بـﻬﺘﺮﯾﻦ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺩﺍﺷــــــــــﺘﻦ !

زیبایی ات
دیکتاتوری است
که کلمات را در من به گلوله می بندد !
هر لحظه ،
شعری در من شهید می شود ❤

منم که شهره ي شهرم به عشق ورزيدن

منم که ديده نيالوده ام به بد ديدن

وفا کنيم و ملامت کشيم وخوش باشيم

که در طريقت ما کافريست رنجيدن

باران ببار

اینبار او را خواهم دید

این شهر بی در و پیکر

حریف اراده من نیست

باران ببار

اینبار او را خواهم دید

این شهر بی در و پیکر

حریف اراده من نیست

خدايا
دلم را كسانى ميشكنند كه هرگز راضى به شكستن دلشان نبودم
از آدمهايت نميگذرم از دل سنگشان
از جنبه نداشتنشان از همه خوبى هايى كه دلشان را زد
خدايا
از خودم هم نميگذرم حق من اين همه مهربان بودن و احساس داشتن نبود حق من اين همه تنهايى نبود
خدايا من به آدمهايت بد نبودم
اما بد كردن
آنها رو به تو واگذار میکنم.....!

کسی باش که عمری با تو بودن ، یک لحظه ، و لحظه ای بی تو بودن ، یک عمر باشد . . .

تـمام غصه ها از همان جایی آغاز می شوند که،

ترازو بر می داری می افتی به جان دوست داشتنت ...!

انـدازه مـی گـیـری !

حسـاب و کـتـاب مـی کـنـی !

مقـایـسـه مـی کـنـی !

و خدا نـکـنـد حسـاب و کـتـابـت بـرسـد

بـه آنـجـا کـه زیـادتر دوستش داشته ای ،

کـه زیـادتـر گذشـتـه ای ،

که زیـادتـر بـخـشـیـده ای ،

به قـدر یـک ذره ،

یک ثانیه حتی !

درست از همانجاست که توقع آغاز می شود

و توقع آغاز همه ی رنج هایی است که به نام عشق می بریم...!

اتش ان نیست که از شعله او خنددشمع
اتش ان است که در خرمن پروانه زدند

ﭼﺮﺍﻏﻬﺎ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﻦ

ﻧﻮﺭ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻫﻢ …

ﻧﮕﺎﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﺮﻕ ﻧﮕﺎﻫﺖ

ﻣﻦ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻫﯿـــــــــــﭻ...

ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺐ ﺭﺍ ﻣﭽﺎﻟﻪﻣﯽ ﮐﻨﺪ!