✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤

◠◡◠◡◠◡◠◠◡◠◡◠◡◠◠◡◠◡◠◡◠

☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰ ☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰

اهل هرجا که باشی ، قاصد شکفتنـی

توی بهت و دغدغـه ، ناجی قلــب منی

پاکـــی آبی یـــا ابر ، نه خدایا شبنمـی

قـــد آغوش منـــی ، نه زیادی نه کمی

☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰ ☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰☰

__________█¶¶¶¶¶¶¶¶____________█¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
__________█¶¶¶¶¶¶¶¶____________█¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
__________█¶¶¶¶¶¶¶¶____________█¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
__________█¶¶¶¶¶¶¶¶______________________█¶¶¶¶¶¶
_█¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶_____________█¶¶¶¶¶¶
_█¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶_________█¶¶¶¶¶¶
_█¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶_____█¶¶¶¶¶¶
__________█¶¶¶¶¶¶¶¶____________█¶¶¶¶¶¶_______█¶¶¶¶
__________█¶¶¶¶¶¶¶¶____________█¶¶¶¶¶¶_______█¶¶¶¶¶
__________█¶¶¶¶¶¶¶¶_____________█¶¶¶¶¶¶_____█¶¶¶¶¶
__________█¶¶¶¶¶¶¶¶_______________█¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶

◠◡◠◡◠◡◠◠◡◠◡◠◡◠◠◡◠◡◠◡◠

ᄽᄽᄽධღ ❺✦ ღධᄿᄿᄿ
▁▔▁▔◥ⓜ.ⓖⓗ◤▔▁▔▁

✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤
23

اکثر ما ایرانی ها تخیل را به تفکر ترجیح می دهیم.

· اکثر مردم ما در هر شرایطی منافع شخصی خود را به منافع ملی ترجیح می دهیم.

· با طناب مفت حاضریم خود را دار بزنیم.

· به بدبینی بیش از خوش بینی تمایل داریم.

· بیشتر نواقص را می بینیم اما در رفع آنها هیچ اقدامی نمی کنیم.

· در هر کاری اظهار فضل می کنیم ولی از گفتن نمی دانم شرم داریم.

· کلمه من را بیش از ما به کار می بریم.

· غالبا مهارت را به دانش ترجیح می دهیم.

· بیشتر در گذشته به سر می بریم تا جایی که آینده را فراموش می کنیم.

· از دوراندیشی و برنامه ریزی عاجزیم و غالبا دچار روزمرگی و حل بحران هستیم.

· عقب افتادگی مان را به گردن دیگران و توطئه آنها می اندازیم، ولی برای جبران آن قدمی بر نمی داریم.

· دائما دیگران را نصیحت می کنیم، ولی خودمان هرگز به آنها عمل نمی کنیم.

· همیشه آخرین تصمیم را در دقیقه 90 می گیریم.

· هنگامی که به هدف مان نمی رسیم، آن را به حساب سرنوشت و قسمت و بد بیاری می گذاریم، ولی هرگز به تجزیه تحلیل علل آن نمی پردازیم.

· مرده هایمان را بیشتر از زنده هایمان احترام می گذاریم.

· غربی ها و بعضا دشمنان ما، ما را بهتر از خودمان می شناسند.

· در ایران کوزه گر از کوزه شکسته آب می خورد.

· همیشه برای ما مرغ همسایه غاز است.

· به هیچ وجه انتقاد پذیر نیستیم و فکر می کنیم که کسی که عیب ما را می گوید بدخواه ماست.

· چشم دیدن افراد برتر از خودمان را نداریم.

· به هنگام مدیریت در یک سازمان زور را به درایت ترجیح می دهیم.

· وقتی پای استدلالمان می لنگد با فریاد می خواهیم طرف مقابل را قانع کنیم.

· در غالب خانواده ها فرزندان باید از والدین حساب ببرند، به جای اینکه به آنها احترام بگذارند.

· اعتقاد داریم که گربه را باید در حجله کشت.

· اکثرا رابطه را به ضابطه ترجیح می دهیم.

· تنبیه برایمان راحت تر از تشویق است.

· غالبا افراد چاپلوس بین ما ایرانیان موقعیت بهتری دارند.

· اول ساختمان را می سازیم بعد برای لوله کشی، کابل کشی و غیره صدها جای آن را خراب می کنیم. در شهرسازی هم از چنین مهارتی برخورداریم.

· وعده دادن و عمل نکردن به آن یک عادت عمومی برای همه ما شده است.

· قبل از قضاوت کردن نمی اندیشیم و بعد از آن حتی خود را سرزنش هم نمی کنیم.

· شانس و سرنوشت را برتر از اراده و خواست خود می دانیم.

دوستی ها کمرنگ ، بی کسی ها پیداست / راست گفتی سهراب ، آدم اینجا تنهاست . . .

.

.

.

چه رسم تلخی ست

تو ، بی خبر از من و تمام من ، درگیر تو !

.

مستانه هایم شروع می شود

آن گاه که گیسوهایت را در شراب، جلا می دهی

.

.

.

آنقدر میوه های سمپاشی شده به خوردمان دادند

که این روزها

با حرف هایمان هم ، آدم می کشیم . . .

باز زمستان آمد

ولی از آمدن تو خبری نیست چرا؟

مدتی طولانی است ز فراقت ای یار....

نفسم می گیرد،خنداه ام می میرد

و به هنگام غروب ،دل زخمی و غریبم

چشم به راهی که تو خواهی آمد

فالی از حافظ شیراز مرا می گیرد

و چه نیک آمد فال

یوسف گمشده ات باز به کنعان آید

و سکوتی سنگین، بغض مرا می شکند

باز زمستان آمد

ولی از آمدن تو خبری نیست چرا؟

آب ها یخ زده اند،جنگل و کوه و بیابان در خواب

و فقط چشم های من دیوانه ز هجرت بیدار

سو ندارد چشمم ،علتش اشک زیاد

علتش غصه و غم ،علتش دوری یار

همچو یعقوب نبی که ز هجر یوسف

شمع چشمان وجودش خاموش

بوی پیراهن یوسف باید

که دوباره چشمم به جهان باز شود

فالی از حافظ شیراز من هر روز تو را می گیرم

و دوباره فالم این چنین می آید

یوسف گمشده ات باز به کنعان آید

منتظر می مانم ، منتظر می مانم

تا که شاید روزی

گذرت بر دل ویرانه ی ما هم افتد

به امید آن روز که دوباره چشمم گریه از سر گیرد

ولی این بار نه از فرط فراق

بلکه از شوق زیاد

باز زمستان آمد

اولش شیرینه

اولش عشق سرزده میاد تو دلت

اما...

اخرش تلخ

آخرش تموم هستی ات رو ازت میگیره تا از دلت دست برداره

زن سیگار میکشد یعنی یک تناقض پر معنی
روحی ظریف
با
زخمی مردانه

من درختت میمانم …

تو تبر هم که بشوی و بخواهی مرا قطع کنی ،

آخرش یا دستمال میشوم برای اشک چشهایت،

یا قلم و کاغذ میشوم برای دلتنگی هایت …

مادر
تنها کسيست که ميتوان "دوستت دارم"‌هايش رااا باور کرد
حتي اگر نگويد...

مـפֿـاطب פֿـاص همیشہ بـہ ایـטּ معنے نیستـــ ڪہ بہتریـטּ مـפֿـاطبتـہ

گاهی بـہ ایـטּ معنیہ ڪہ :

• میتونـہ [פֿـیلے פֿـاص] פـالتو بگیره

• میتونـہ [פֿـیلے פֿـاص] تنــہاتـــــــــ بزاره

• میتونـہ [פֿـیلے פֿـاص] بگہ בوسِـــتـــــــ نـבارم

• میتونـہ [פֿـیلے פֿـاص] بہتــ بگہ تو בیگہ ڪہنــہ شُـבے

• میتونـہ [פֿـیلے פֿـاص] بــا یڪے غــیرِ تـــوام בوسـتــــــ باشـہ