من چقدر این جملات بوکوفسکی رو دوست دارم:
یادت بمونه که «دنبالِ چیزی بودن» و «فکر کردن» دوتا چیزِ متفاوتن. و من به تو فکر می‌کنم اما دنبالت نمی‌گردم.

سپاس

باید دل‌ کند از آدمهایـی که
امروز حـال دوســـت داشتن هایشان خوب و
فردا بوی رفتـن می‌‌دهنـد....

‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌
ناگهان آمد و دلشوره به دل‌ها انداخت
عشق این‌گونه جهان را به تقلا انداخت
قطره از ابر جدا شد که به دریا برسد
آسمان دام به اندازه صحرا انداخت
ترس در جامه صبر آمد و دستم را بست
کار امروز مرا باز به فردا انداخت..
عقل چون در قلمم جوهر معنا می‌ریخت
عشق در دفتر خود نام مرا جا انداخت
آن‌قدر در طلب هیچ دویدم که سراب
کودک شوق مرا عاقبت از پا انداخت
هیچ جز تکیه به خوش عهدی ایام نبود
اشتباهی که دلم گردن دنیا انداخت
مثل سهراب دلم از همه عالم که گرفت
قایقی ساخت و یک روز به دریا انداخت
#پوریا_شیرانی

گاهی به من فکر کن!
من حتی به گاهی بودن
در فکرت هم راضی‌ام

گمان می‌کنم هر آدمی
باید پشت پنجره اتاقش.
یک گلدان گل شمعدانی داشته باشد؛ که هر بار گل‌هایش خشک می‌شود و دوباره گل می‌دهد.
یادش بیفتد که روز‌های غم هم به پایان می‌رسند!

تنها چیزی که
قابل پس انداز نیست
سهم هر روز ما از
دقایق گذران زندگی است
پس
امروز را خوب زندگی کنیم
و اجازه ندهیم تلف بشود

هرگزم نــقــش تو از لـوح دل و جــان نـــرود
هـرگـــز از یــاد مــن آن سرو خــرامان نــرود

آن چنان مهر توام در دل و جان جای گرفت
کــه اگـــر سـر برود از دل و از جــان نـــرود

#حافظ