توجه !
عضویت در کانال تلگرام همخونه
(کلیک کنید)
بلاگ كاربران
- عنوان خبر :
رابطه بخشش و بزرگی
- تعداد نظرات : 9
- ارسال شده در : ۱۴۰۰/۱۱/۱۹
- نمايش ها : 289
اگر کسی با بخشیدن کوچک میشد خدا این قدر بزرگ نبود !!
نظرات دیوار ها
به omid1400:
البته شما سر صحبتمون با من هستش ولی نمیدونم چرا نقل قول نمی زنید. نه دری اینجا هست و نه من دیوارم.
عده ای هم نیستم. موضع هم نگرفتم. اسم دارم البته شوخی میکنم
بگذریم
من بی خیال بخشیدن نمیشم خیلی ام بخشنده ام ولی همیشه نه . بوقت و بجا
ممنون از نظرتون
وقتی سخن از صفات پسندیده (مثل همین بخشندگی) به میان میاد و متعاقبا به الگوپذیری از خداوند و یا اولیاء خدا دعوت میشه عده ای سریع موضع میگیرن و میگن ما که خدا نیستیم که بتونیم مثل خدا بشیم. بعد هم میگن خب چون نمیتونیم در چنین سطحی به این سمت بریم پس کلا باید بیخیال پرورش چنین صفاتی در وجودمون بشیم.
در پاسخ به چنین دیدگاهی باید گفت بله نه تنها نمیتونیم مثل خدا بشیم بلکه امکان چنین واقعه ای در هستی وجود نداره؛ چون اگر کسی بتونه به صفتی از صفات خداوند (مثل بخشندگی و...) در حد خود خدا نائل بشه نعوذ بالله میشه خود خدا و چنین چیزی محاله.
تجلی صفات خداوند و همچنین رفتار اولیاء او در واقع برای ما نوعی الگو به شمار میره. الگو هم یعنی کسی که باید سعی کرد به او نزدیک شد؛ نه این که عین او شد.
لایک
بهر حال نظر شما هم محترم و من هم حرفم رو زدم و میتونستم یک شاخه گل بذارم یا ....
ولی امیدوارم با لحن خوب و نه حق به جانب خونده باشید نظرم رو ک تعداد علامت تعجب کمتری استفاده کنید. چون بالاخره هر کس یه نظری داره
ممنون از شما و بلاگ و نظرتون در رابطه با نظر من
تشکر
خب کار خوب ک نیاز ب بخشیدن نداره. قطعا عمل بد سزا داره
وقتی خدا میگه من می بخشم حقم رو ولی حق الناس رو خیر شنا میخواید بگید ببخشیم! خدا این اختیار رو داده ک اگه بخوایم هم نبخشیم
منم حق الله رو میبخشم و بخود خدا واگذار میکنم طرف رو، ولی حق خودم ک جز حق الناس هستش رو به هر کسی نمی بخشم
ضمنا طبق فرمایش متن بلاگ شما، بالاخره باید یه فرقی باشه بین ما و خدا
یا رب نظری بر من سرگردان کن
لطفی به من دلشده حیران کن
با من مکن آن چه من سزای آنم
آنچ از کرم و لطف تو زیبد آن کن
ابوسعید ابوالخیر
خود شما میگید: سزای عمل بد !!
در واقع سزا یا جزا یا کیفر دهی همان بازتاب عینی رفتار فرد هست. خصوصا در مورد حق الناس !!
سزادهی عین عدالت خداوند هست و ربطی به مقوله بخشش ندارد.
دقیقا هم به همین خاطر هست که ما در بسیاری از آموزه های دینی می بینیم که خداوند حق خودش رو میبخشه، اما حق انسان ها رو خیر !!
همچنین باید گفت بحث بخشش جوانمردانه با مقوله بخشیدن های بی حساب و کتاب که موجب تجری و جرات مند ساختن افراد نسبت به تکرار اشتباهات می شود کاملا متفاوت هست.
واقعا چرا انقدر خوبه ...
پس اینی که سزای عمل بد رو میده اسمش کیه ؟
به گفته ی ویلیام فاکنر:
هر کسی، سزاوار فرصتی دیگر است، اما نه برای همان اشتباه.
و بقول مهران مدیری :
وقتی یه نفر رو همش ببخشی این فرصتو ازش میگیری که یاد بگیره هر اشتباهی یه تاوانی داره...
تشکر از بلاگ