ساحل چشمانت

دست هایت پل آرزوهای من

آغوشت امن تـرین جای دنیـا

نوازش هایت مرهم کهنه زخـم هایم

چشم هایت ساحل آرامش دل طوفان زده ام

پلک نزن ، بگذار اسارتم را به نظاره بنشینم

واما ...

لب هایت گرمابخش بر دل ســردم 

واااای اگر سهم من از زنـدگی تو باشـی

میان آتش مثال ابراهیم خواهـم رفت