می روی و من تحمل می کنم نبودنت را
می مانم و تو فراموش می کنی بودنـم را . . .

از آدم ها دلگیرم

آدمها چه موجوداتی دلگیری هستند

وقتی سوزنشان را نخ میکنی

تا برایت دروغ ببافند ...

چقدر میچسبد سیگارت را در گوشه ای بکشی

و هیچ کس با خنده های تو ..... به عقده هایش پی نبرد

از آدم ها دلگیرم

که خوب های خودشان را از بد ِ تو.....مو شکافی میکنند

و بد هایشان را در جیب های لباس هایی

که دیگر از پوشیدنش خجالت میکشند ..... پنهان میکنند

از اینکه ژست یک کشیش را میگیرند وقتی هوای اعتراف داری

و درد هایت را که میشنوند

خیالشان راحت میشود هنوز میتوانند کمی خودشان را از تو .....کشیش تر ببینند

از آدم ها دلگیرم

وقتی تمام دنیایشان اثبات کردن است

همین که گیرت بیاورند

تمام آنچه را که نمی توانند به خورد ِ خودشان دهند به تو اثبات می کنند

به کسی غیر از خود ..... برتری هایشان را آویزان کنند

تا از دور به کلکسیون افتخاراتشان نگاه کنند

و هر بار که ایمانشان را از دست دهند .... آنقدر امین حسابت میکنند

که تو را گواه میگیرند

ایمانشان که پروار شد با طعنه میگویند :

این اعتماد به نفس را که از سر راه نیاورده ام

از آدم ها عجیب دلگیرم

از اینکه صفت هایشان را در ذهنشان آماده کرده اند

و منتظر مانده اند تا تکان بخوری و ببینند به کدام صفت مینشینی

و تو را هی توصیف کنند ... هی توصیف کنند ... هی توصیف کنند

خنده ات بگیرد که چقدر شبیه‌شان نیستی

دردشان بیاید ... و انتقامش را از تو بگیرند ...

تا دیگر به آنها این حس را ندهی که کسی وجود دارد که شبیه‌شان نیست

از آدم ها دلگیرم

که گرم میبوسند و دعوت میکنند

سرد دست میدهند و به چمدانت نگاه میکنند

دلت ....

دلت که از تمام دنیا گرفته باشد..... تنها به درد بازگشت به زادگاهت میخوری

دلم گرفته است ... همین را هم میخوانند و باز خودشان

را آن مسافر آخر قصه حساب میکنند......

..........,%%%%%%` ........(¯`°v°´¯)
.........,%%;,%,%%% .........(_.^._)
......,%%; %%% %%%
.....`%/% %//%%%_%
... .%(%%, %% %/; %%
....%_ %%.%/%__/%%
. ....,%% / %%;%%
................| |
................| |___ ;@@;.,..;@@
................|.| _ _@@@.; @@@
.......... .....|.|__ __ |/_____ |/___
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

تا حالا دقت کردین تو کل کل های ایرانی‌ ها ، همیشه همه برای خودشون متاسفند

عقاب می تواند 70سال زندگی کند ولی برای اینکه به این سن برسد باید تصمیم دشواری بگیرد .

زمانی که عقاب با سن 40 سالگی می رسد :چنگال های بلند و انعطاف پذیرش دیگر نمی تواند

طعمه را گرفته و نگاه دارند . نوک بلند و تیزش خمیده و کند می شود . شهبال های کهن سالش

بر اثر کلفت شدن به سینه اش می چسبند و پرواز برای عقاب دشوار می گردد .

در این هنگام ، عقاب تنها دو گزینه پیش رو دارد .
یا اینکه فرایند دردناکی که 150 روز به طول می انجامد پذیرا باشد
یا اینکه مرگ را در آغوش کشد .

برای گذرانیدن این فرایند عقاب باید به نوک کوهی که در آن آشیانه دارد پرواز کند .

در آنجا عقاب نوکش را آنقدر به سنگ می کوبد تا نوکش از جا کنده شود .

پس از کنده شدن نوکش ، باید صبر کند تا نوک تازه ای جای نوک کهنه اش رشد کند .سپس باید چنگال هایش را از جای بر کند .

زمانی که به جای چنگال های کنده شده اش ، چنگال های تازه ای در آیند ، آنوقت عقاب شروع به کندن همه ی پرهای قدیمی اش می کند .

و 30 سال دیگر زندگی می کند .

چرا این دگرگونی ضروری است ؟

بیشتر وقت ها برای بقا ،ما باید فرایند دگرگونی را آغاز کنیم .

گاهی وقت ها باید از خاطرات قدیمی ، عادت های کهنه و سنت های گذشته رها شویم .

تنها زمانی که از سنگینی بارهای گذشته آزاد شویم می توانیم از فرصت های زمان حال بهره مند شویم .

پس انتخاب کن ، مثل عقاب ......

هنگام عبور از خیابان خانم ها: سمت راست را نگاه می کنند. سمت چپ را نگاه می کنند . از خیابان رد می شوند. آقایان: سمت راست را نگاه می کنند،ماشین می آید. فاصله ماشین با خودشان را با چشم اندازه می گیرند، و چون همگی رانندگان قابلی هستند، با سرعت وارد خیابان می شوند! راننده به شدت ترمز می کند. -مرتیکه مگه کوری؟...راننده می گوید.(صد در صد خود راننده مرد است که ادب ندارد!) در حالیکه از روی میله های وسط خیابان می پرد می گوید: کور خودتی! گاری چی!(خب دفعه‌ی بعد هم یه نفر به خودشون اینو میگه!) بدون این که سمت چپ را نگاه کنند، میدوند آن سو ی خیابان. هنوز صدای بوق ماشین هایی که به خاطر این آقا ترمز کرده اند به گوش می رسد! هنگام صرف غذا خانم ها: مرتب پشت میز می نشینند. مقدار کمی غذا می کشند. به آرامی غذا می خورند. تنها نوک قاشق را در دهان می گذارند. آقایان: تا جایی که بشقاب جا داشته باشد غذا می کشند! به سرعت غذا را می بلعند، در حالیکه قاشق را تا انتها درون حلقشان فرو می برند! صدای برخورد قاشق با دندان ها یشان موسیقی گوش نوازی دارد! بعد از دو سه بار پر کردن بشقاب بالاخره کمی و فقط کمی سیر می شوند. (لازم به ذکر است ما از صدا های هنجار و ناهنجار هنگام صرف غذا صرف نظر کردیم!) هنگام رانندگی خانم ها: روغن موتور را چک می کنند. بنزین را چک می کنند. ترمز دستی را پایین می کشند. با سرعت مطمئنه حرکت می کنند. پشت چراغ قرمز ها می ایستند. به عابر پیاده احترام می گذارند. آقایان: وسط راه بنزین تمام می کنند. وقتی دود از لاستیک هایشان بلند شد، به یاد می آورند که ترمز دستی را نکشیده اند. چراغ قرمز را اتلاف وقت و عمر می دانند. عابر پیاده موجودی مزاحم و مختل کننده عبور و مرور می دانند. و از همه مهمتر، بوق را مهم ترین اختراع بشر پس از برق به حساب می‌آورند. در پایان یک روز خسته کننده خانم ها: ظرف ها را می شویند. آشپزخانه را تی می‌کشند. غذا های فردا را درون یخچال میگذارند. چراغ ها را خاموش می کنند. کمی مطالعه می کنند و می خوابند. آقایان: بعد از این که شامشان را خورند، چای می‌خورند. کمی با چشم های خواب آلوده تلویزیون نگاه می کنند. بعد از این که دو سه بار کنترل تلویزیون از دستشان افتاد، تلویزیون را خاموش می کنند و به سمت رختخواب می روند. بدون این که حتی رو تختی را بردارند، می خوابند!

بزن پیک را به سلامتی...
کسی که دلتو شکسته اما خبر نداره اون چیزی را که شکسته
تصویر زیبایی بوده که از خودش ساخته بودی
به سلامتی... دلمون که مثه جیبمون خالیه
به سلامتی... خیاطی که نمیدونه دل تنگشو کجا ببره
به بسلامتی... اونی که سیگار نمیکشم،چون یه عمر دآره از
زندگی میکشه
به سلامتی... مادر که اگه سر سفره غذا کم بیاد اولین کسی
که اشتها نداره اونه
به سلامتی... پدری که همیشه سخت ترین هارا داشت که من
بهترین ها را داشته باشم
به سلامتی... دختر معلولی که گفت:خوشحالم که هر کسی
منو میبینه فقط و فقط میگه؛خدا را شکر
به سلامتی... دختر کبریت فروش که تو سرما کبریت فروخت اما
خودشو نفروخت
گفت بزن به سلامتی پت و مت!!!
گفتم حتما بخاطر اینکه خنده دار بودن......؟؟؟
گفت نه..............به این خاطر که تا تهش باهم بودن........
میززززززززززززززنمو میخوووووووووووووورم به سلامتی خودمون که
خوبیم ولی بعضیا فکر میکنن خوبی از خودشونه...

+5

دل اگر بستی محکم نبند

او می رود...

تو می مانی و یک گره کور ...

✚➎

پیرهن صورتی دل منو بردی

کشتی تو منو غممو نخوردی

نشون به اون نشون یادته

گل سرخی روی موهات نشوندی

گفتی من میرم الان زودی برمی گردم

گفتی من میام اونوقت باهات همسر می گردم

چراغ شام تارم

بیا چشم انتظارم

چقدر نازت کشیدم

تو رفتی از کنارم

بیا رحمی به حال زار ما کن

بیا این بی وفایی را رها کن

تو گفتی آشناییمون خطا بود

خطا کردم تو هم امشب خطا کن

مـُــتنفـّرґ از انسآטּ هایـﮯ ڪﮧ בیوآر بـُلنـבَت را مـﮯبیننـב ،

ولـﮯ بـﮧ בُنبـآل هـَمآטּ آجـُر لق בیوآرت هـَستنـב که :

تو را فرو بریزنـב

تا تو را انڪآر ڪُننـב

و از رویـَت رב شونـב...

+5