... می‌خواهم بروم دور، خیلی‌ دور، یک جایی‌ که خودم را فراموش بکنم.

گم بشوم، نابود بشوم.

می‌خواهم از خودم بگریزم بروم خیلی‌ دور، مثلا مابین مردمان عجیب و غریب،

یک جایی‌ بروم که کسی‌ مرا نشناسد، کسی‌ زبان من را نداند،

می‌خواهم همه چیز را در خود حبس بکنم،

اما میبینم برای اینکار درست نشده ام!

می خندم...

ساده می گیرم...

ساده می گذرم...

بلند می خندم و با هر سازی میرقصم ...

نه اینکه دل خوشم!

نه اینکه شادم و از هفت دولت آزاد!

مدتی طولانی شکســــتم، زمین خوردم،

سخــــتی دیدم، گــــریه کردم و حالا ...

برای " زنده ماندن" خودم را به "کوچه ی علی چپ" زده ام ...!

روحم بزرگ نیــــست! دردم عمیــق است ...

قاصدک های امــروزهم هرزه شده اند ! فوتشان که می کنی با آرزوهایت لاس میزنند...…

مادرم میگفت:

خودت را هم بکشی،

رد این غم مشکوک پشت شیطنت های دائمی نگاهت

گم نمیشود. . .

قاصدک های امــروزهم هرزه شده اند ! فوتشان که می کنی با آرزوهایت لاس میزنند...…

اون رفت...؟
بعضی ها بهش میگن »قسمت«
اما من تازگی ها میگویم»به درک«

قاصدک های امــروزهم هرزه شده اند ! فوتشان که می کنی با آرزوهایت لاس میزنند...…

آتش ابراهیم را نمیسوزاند

دریا موسی را غرق نمیکند

یوسف را در چاه می اندازند سر از خانه عزیزمصر درمیاورد

تو نگران چه هستی...!

وقتی خدا نخواهد هیچ کس به تو نمیتواند آسیب برساند

گوش های سنگین بهانه اند

حرف های ما شنیدنی نیست گاهی..

دنیا عجب معلمیه

مجبورمون میکنه تا یاد بگیریم

بدون عشق زندگی کنیم

من این معلم رو نمیخوام...

يا علي
به بلاگم سر بزني خوشحال ميشم