در بازی زندگی...

یاد میگیری:
اعتماد به حرف های قشنگ بدون پشتوانه،
مثل آویختن به طنابی پوسیدست..‌

یاد میگیری:
نزدیکترین ها به تو ...
گاهی میتوانند دورترین ها باشند...

یاد میگیری:
آنقدر از خودت برای روز مبادا پس انداز داشته باشی، تا بتوانی یک روزی تمام خودت رو بغل کنی و بروی ...
و در جایی که شنیده و فهمیده نشوی نمانی....

یاد میگیری :
دیوار خوب است...
سایه درخت مطلوب است...
اما هیچ تکیه گاهی ابدی نیست..

در بازی زندگی...

یاد میگیری:
اعتماد به حرف های قشنگ بدون پشتوانه،
مثل آویختن به طنابی پوسیدست..‌

یاد میگیری:
نزدیکترین ها به تو ...
گاهی میتوانند دورترین ها باشند...

یاد میگیری:
آنقدر از خودت برای روز مبادا پس انداز داشته باشی، تا بتوانی یک روزی تمام خودت رو بغل کنی و بروی ...
و در جایی که شنیده و فهمیده نشوی نمانی....

یاد میگیری :
دیوار خوب است...
سایه درخت مطلوب است...
اما هیچ تکیه گاهی ابدی نیست..

مهربونه، قابل اعتماده
هر وقت ناراحتی کنارته، درکت می‌کنه!
وقتی هست از هیچی نمی‌ترسی!
من نگفتم کی ، ولی تو یکی اومد تو ذهنت
همونو بچسب

مهربونه، قابل اعتماده
هر وقت ناراحتی کنارته، درکت می‌کنه!
وقتی هست از هیچی نمی‌ترسی!
من نگفتم کی ، ولی تو یکی اومد تو ذهنت
همونو بچسب

اجازه نده که به وسیله این سه چیز کنترل شوی: گذشته ات، مردم و پول

مهربونه، قابل اعتماده
هر وقت ناراحتی کنارته، درکت می‌کنه!
وقتی هست از هیچی نمی‌ترسی!
من نگفتم کی ، ولی تو یکی اومد تو ذهنت
همونو بچسب

گفتن ...
"دوستت دارم"ها
هیچ فایده‌ای ندارد!
باید آن‌ها را روی
سنگفرش خیابان نوشت
شاید رهگذری خواند
دلش تپید
ماند و نرفت
وگرنه
گفتن‌های من
همه را
مسافر کرد …!

گفتن ...
"دوستت دارم"ها
هیچ فایده‌ای ندارد!
باید آن‌ها را روی
سنگفرش خیابان نوشت
شاید رهگذری خواند
دلش تپید
ماند و نرفت
وگرنه
گفتن‌های من
همه را
مسافر کرد …!

خیلی وقتا ناله ی آدما از روی مظلومیتشون نیست
گرگم زوزه میکشه ولی واسه دریدن ...

می‌دانند ...
قرار هم نیست بدانند
که چه چیز هایی تحمل کردیم
تا همه چیز آرام باقی بماند!
استخوان در گلو زندگی کردیم
و خیال کردند بی‌تفاوتیم!
پشتِ خنده هایمان
اشک ریختیم
و خیال کردند
خوشی زده زیرِ دلمان
کدام دل ؟!
همان دلی که با
خواب و خیالی
مسموم شکستند
ساکت ماندیم ...
خیال کردند نمی‌فهمیم
اما نمی‌دانستند آدم
اگر دلش بشکند
ساکت می‌شود!