وقتی آدمها شما را ترک میکنند‌
مانعشان نشوید

شما با کسانی که رهایتان میکنند
آینده ای ندارید

آینده‌ی شما با آنهایی هست
که در هر حالی
همراه شما هستند!

~ رومن گاری

وقتی آدمها شما را ترک میکنند‌
مانعشان نشوید

شما با کسانی که رهایتان میکنند
آینده ای ندارید

آینده‌ی شما با آنهایی هست
که در هر حالی
همراه شما هستند!

~ رومن گاری

همیشه کسی رو برای
دوستی انتخاب کن که
اونقدر قلبش بزرگ باشه که
نخواهی برای اینکه
توی قلبش جا بگیری بارها و بارها
خودت رو کوچیک کنی...

همیشه کسی رو برای
دوستی انتخاب کن که
اونقدر قلبش بزرگ باشه که
نخواهی برای اینکه
توی قلبش جا بگیری بارها و بارها
خودت رو کوچیک کنی...

همیشه کسی رو برای
دوستی انتخاب کن که
اونقدر قلبش بزرگ باشه که
نخواهی برای اینکه
توی قلبش جا بگیری بارها و بارها
خودت رو کوچیک کنی...

اگر بتوانی همواره در اکنون بمانی،
آدم شادی هستی.
آن وقت می‌فهمی که در صحرا،
زندگی هست؛ آسمان ستاره دارد؛
جنگجویان می‌جنگند.
چون این بخشی از زندگی بشر است.
زندگی یک جشن است؛
جشنی عظیم؛
چون همواره در همان لحظه‌ای است که در آن می‌ زی‌ایم و فقط در همان لحظه...

وقتی کسی در زندگی ات نباشد،
همه ش یک دغدغه داری،
غصه ی نبودن کسی در حیاط خلوت زندگی…

اما وقتی کسی می آید،
هزار دغدغه همراه ش می آید سراغ ت،
همه ش دلهره داری…
می ترسی…
ترس از دست دادنش…
دلهره ی نبودنش…
رفتن و برنگشتنش..

آدمیزاد اما همیشه دومی را می خواهد…
که کسی باشد..
هرجور بودنش را ترجیح می دهد به اصلا نبودنش…
کجا خواندم یادم نیست که
“عشق میل به خود ویرانگرى دارد"

غیبــت میکـنی و میگی :
دیدم که میگم

➖ رفیق من ..
اگه ندیده بودی که "تهـمتـــــ" بود
مثل خدا ستّار العیوب باش
اگه چیزی هم میدونی
نگـو

دیگران را ببخشید…
بی عقلی ، تهمت ها،خیانت و بی ادبی
نشانه عدم بلوغ روحی انسان هاست.
انسان های نارس این موارد را زیاد دارند ؛
شما انسانی رسیده باشید!
با سبکبالی و بدون اینکه قضاوت یا سرزنش کنید ،
و بدون اینکه از این حرفها ناراحت شوید…
از کنار این ها رد شوید …
اگر هوای دلتان ابری شد و چشم هایتان باریدند،
بگذارید این اشک ها باران رحمت و بخشش باشند
برای انها که نمی دانند و زمین دلشان خشک شده است
اینجاست که دل بخشنده شما
چشمه جوشانی می شود که به منبع عظیم لطف خدا متصل شده است.

باید برای حال زندگی کرد،

نباید افسوس گذشته را خورد،
باید از همین لحظه بهترین استفاده را برد.
بیشتر مردم زندگی نمی کنند،
فقط با هم مسابقه دو گذاشته اند.
میخواهند به هدفی در افق دور دست برسند
ولی در گرما گرم رفتن آنقدر نفس شان بند
می آید و نفس نفس می زنند که چشمشان
زیبایی ها و آرامش سرزمینی را
که از آن میگذرند نمی‌بینند
و بعد یک وقت چشمشان به خودشان می‌افتد
و می بینند پیر و فرسوده هستند و دیگر
فرقی برایشان نمیکند به هدفشان رسیده اند یا نه