كاش اي تنها اميد زنده گي
ميتوانستم فراموشت كنم
ياشبي چون آتش سوزاند دل
در ره بي سينه خاموشت كنم
كاش چون خواب گران از ديده ام
نيمه شب را ياد رويت كنم
مرغ دل افسرده و به سفر
از ياد آرزويت ميگريخت
در دلم آتش نميزد آنگاه
كاش ان شب چشم هايم كور بود..

عمیقاً باور دارم که فقط یک بار در زندگی روی می‌دهد



...کسی را پیدا می‌کنی که دنیا را برایت کاملاً دگرگون می‌کند



چیزهایی را به او می‌گویی که به هیچکس نگفته‌ای و او هم همه آنها را می‌فهمد و هر لحظه احساس می‌کنی که منتظر است تا بیشتر بفهمد و بشنود



..آرزوهایی را که باور داری برآورده می‌شوند به او می‌گویی



..همچنین آرزوهایی که هرگز برآورده نشدند



..همچنین داستان همه شکست‌هایی را که زندگی به تو هدیه کرد



..هر چه روی می‌دهد، بیصبرانه در انتظاری تا او را بیابی و برایش بگویی



و می‌دانی که به اندازه‌ی تو هیجان زده می‌شود، حتی اگر قبلاً هزار بار، همان ماجرا را برایش گفته باشی



..بدون اینکه دلیل خنده‌ات را بپرسد، می‌تواند با تو بخندد و خوشحالی کند



..بدون اینکه دلیل گریه ات را بپرسد، می‌تواند با تو گریه کند و غم آلوده شود



..هرگز به تو احساس بد بودن یا کم بودن نمی‌دهد. حس می‌کنی که برایش کافی هستی



چیزهای زیبایی را در تو پیدا می‌کند که قبلاً هرگز ندیده ای و مهربانی‌هایی که قبلاً هرگز نکرده‌ای



در کنارش هرگز حسادت و رقابت را تجربه نمی‌کنی. وقتی کنار توست،‌ تنها چیزی که حس می‌کنی آرامش است



تو را به خاطر خودت دوست دارد به این معنی که در مقابلش، مجبور نیستی که وانمود کنی فرد دیگری هستی



..تمام آن چیزهایی که برای دیگران بی معنی است، برای تو معنا پیدا می‌کند



تکه کاغذی حتی بدون نوشته، پیاده روی حتی بدون مقصد و نتیجه و موسیقی حتی بدون آنکه واژه ای از آن را بفهمی



خاطرات کودکانه دوباره برایت زنده می‌شوند. شفاف و روشن. درست مثل همان روزهای کودکی



..رنگ‌ها روشن‌تر می‌شوند و جذاب‌تر



خنده دوباره سهم خود را در زندگی‌ات باز می‌یابد. جوری که گاه فکر می‌کنی قبلاً هرگز چنین نخندیده بودی



..وقتی هست، مجبور نیستی حرف بزنی و سکوت را بشکنی. همین که هست کافی است



..چیزهایی که برایت هرگز جذاب نبود، جذاب می‌شود. چون می‌دانی که برای او جذاب است



..و چیزهایی که اولویت تو بود، ناخواسته فراموش می‌شود. چون می‌دانی اولویت او نیست



..هر جا می‌روی یاد او می‌افتی و هر چه می‌شنوی او را تداعی می‌کند



..به خود می‌گویی که اگر او اینجا بود چه می‌کرد و چه می‌گفت



حتی چیزهای بی ربط هم او را تداعی می‌کند. مثل آسمانی که زیبا نیست. یا ابری که هیچ ویژگی خاصی ندارد. یا نسیمی چنان آرام که از نوازش موهایت هم ناتوان است



قلبت را به دستش می‌سپاری با آنکه می‌دانی فرصتی برای شکستن قلبت ایجاد کرده ای و می‌دانی که تنها اعتماد مطلق و حتی آسیب پذیر شدن، لذت مطلق را به ارمغان می‌آورد



امنیت برایت معنای جدیدی می‌یابد: اینکه او بخشی از دنیای توست و برای همیشه، بخشی از دنیای تو خواهد ماند

در این بازار بی مهری به دیدار تو شادم

تو شادم کن که سوز غم برآمد از نهادم

تو می گفتی صدایم کن به سوزسینه هر شب

صدایت می زنم اما رسی آیا به دادم ...؟؟

کمک کن تا ابد، تنها به تو عاشق بمانم
به کوی عاشقی شعر خوش ماندن بخوانم..

مـیشـود بـخـنـدی ؟ هـوس کـرده ام یـک دل سـیـر زنـدگـی کـنـم ...

ﻋﺎﺷﻘﻢ،

ﺍﻫﻞ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻮﭼﻪ ﯼ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﮐـﻨﺎﺭﯼ

ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﺵ ﭘﺎﯼ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﻦِ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻧﻬﺎﺩﯼ

تو ﮐﺠﺎ؟

کوﭼﻪ ﮐﺠﺎ؟

پنجره ﯼ ﺑﺎﺯ ﮐﺠﺎ؟

ﻣﻦ ﮐﺠﺎ؟

عشق ﮐﺠﺎ؟

ﻃﺎﻗﺖِ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺠﺎ؟

تو ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻭ ﻧﮕﺎﻫﯽ …

ﻣﻦِ ﺩﻟﺪﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺁﻫﯽ

ﺑﻨﺸﺴﺘﯿﻢ،

ﺗﻮ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻭﻣﻦِ خسته به چاهی

ﮔُﻨﻪ ﺍﺯ ﮐﯿﺴﺖ؟

از ﺁﻥ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﯼ ﺑﺎﺯ؟

ﺍﺯ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﺁﻏﺎﺯ؟

اﺯ ﺁﻥ ﭼﺸﻢِ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭ؟

ﺍﺯ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﺩﯾﺪﺍﺭ؟

کاش ﻣﯽ ﺷﺪ ﮔُﻨﻪِ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻭ ﻟﺤﻈﻪ ﻭ ﭼﺸﻤﺖ؛ﻫﻤﻪ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﺑﮕﯿﺮﻡ

ﺟﺎﯼ ﺁﻥ ﯾﮏ ﺷﺐ ﻣﻬﺘﺎﺏ،

ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﻨﮓ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺑﮕﯿﺮﻡ

برای همه سفرایی که میریم …
همه عکسایی که قراره بگیریم …

.

روزای نیومده ای که تو توشی …
یا هر پیرهنی که قراره بپوشی..
واسه عطرای بینظیری که حتما
می زنی واسه دیوونه کردن من !!!
واسه آرزوهایی که با تو دارم
تو باید
باید !
باید بمونی کنارم..

حالم خوب است اما...

دلم تنــــــگ آن روزهایی

شده که میتوانستـــم از ته دل بخنــدم ...

رفتن بهانه نمی خواهد ،

بهانه های ماندن که تمام شوند کافیست !

✔ چـﮧ تقـבیـر بـَבیستــــ ✔

✔ مـَטּ اینجــآ بــے تـُو مــے سوزَمــ ✔

✔ و تـُو آنـجــآ بــا او مـے سآزــــے ✔

چِقَــدر سَخــــت اسـتـــ

کِـــه بِبینـــــی غَـــریبِـــــه هــ ـآ بِهتَــــر اَز آن یِــک نَفـــَر

اِحســـــآسَـــت رآ مــی فَــهمَند !!!

عشـــق تو

شـــوخی زیبــایی بود که خدا با مــن کرد…!

زیبــا بود

امــا

شــوخی بود….!!