هر چی بیشتر میگذره
هر چی عاقل تر میشی
یاد میگیری دورتو خلوت کنی کمتر بحث کنی،
یکی دو نفر که از ته دلت دوسشون داری و دوستت دارن رو کنار خودت نگهشون داری،
به خودت اهمیت بدی خودتو دوست داشته باشی، خیلی ها هم تو این مسیرت ممکنه بهت برچسب خودخواهی و افسردگی بزنن
ولی تو بدون توجه به اونا،
تمرکزتو بیشتر میزاری رو هدف خودت و برای خواسته هات تو سکوت تلاش میکنی و میجنگی..

‏یه جا محمود درویش میگه: سلام بر کسانی که معنی عشق را می‌دانند اما محبوبی ندارند، عجیب تلخه.

دور این آدما؛ یه خط قرمز پررنگ بکش!
1 کسایی که باعث میشن حس کنی کافی نیستی
2 بهت دروغ میگن
3 وایب بدی بهت میدن
4 برخلاف توجه کردنات برات وقت نمیذارن
5 ازت انتظارات نامعقول دارن
6 قلبتو فشار و روحتو خراش میدن
7 برات احترام و ارزش قائل نیستن
8 میخوان به هر قیمتی شخصیتتو تغییر بدن!


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

گمان میکردم دوستی ، همچون سَروی سرسبز چارفصلش همه آراستگی است.. من چه میدانستم دلِ هر کَس ،دل نیست...!

اگر بشر با شر قرین شود به ورطه تباهی می‌رود و اگر تنها به خیر بگراید از حقیقت واقعی و کلی جهان بی‌خبر می‌ماند، آدمی تا بدی و ظلمت را فهم نکند، نمی‌تواند نیکی و روشنائی را چنانکه باید دریابد. از شیطان نباید گریخت باید او را شناخت و سپس نفی کرد، آن گاه نفی او، اثبات درست حقیقت غائی را در پی خواهد داشت

آدمیان
هرمان_هسه

+5

دل که مسافرخونه نیست اون که میاد باید بره وقتی همه مسافرن تنها بمونی بهتره
وقتی که سخته عاشقی وقتی که عشق عاشق کشه دورمو دیوار میکشی دلم به تنهایی خوشه
آدم اگه آدم باشه از فاصله دق میکنه لعنت به اونکه الکی آدمو عاشق میکنه
آدم اگه آدم باشه از فاصله دق میکنه لعنت به اونکه الکی آدمو عاشق میکنه
من شک ندارم آخرش دلتنگ غرقم میکنه خوب و بد حالم مگه واسه تو فرقم میکنه
کی میتونه مثل خودت سرکنه با دیوونگیت اونکه میخواد بره چرا اصلا میاد تو زندگیت
آدم اگه آدم باشه از فاصله دق میکنه لعنت به اونکه الکی آدمو عاشق میکنه

گاهی اوقات آدم دلش می‌خواهد بشنود که دوست‌داشتنی و زیباست، حتی اگر خودش بداند. می‌دونید چی می‌گم؟

عشقت را به کسی ببخش که لایق عشق است ، نه تشنه عشق ، تشنه عشق روزی سیراب می شود
ویکتور هوگو
،،،،،،،،مـــــــــهـــــــربــــــون بـــــاش،،،،،،،،

به گمانم بزرگترین دارایی ِ زندگی ِ آدمیزاد، همین انسانهای اطرافش،
همین کسانی که برایت پیغام می گذارند
که اعلام می کنند حواس شان به تو هست

همین کسانی که با دو سه خط پیغام نشان می دهند چقدر دل شان پی ِ تو، دل ِ تو و درد ِ توست...
که چقدر خوب تو را می خوانند
همین افرادی که پیگیرند...که نباشی دلگیرند...
همین آدم هایی که دلتنگ ات می شوند و بی مقدمه برایت می نویسند
وقت هایی دو سه خط شعر می فرستند
که بدانی خودت... وجودت... خوب بودن حال و احوالت برای کسی مهم است...

آدمیزاد چه دلخوش می شود گاهی، با همین دو سه خط نوشته...دو سه خط پیغام، از کسی حتی آن سر ِ دنیا...
حس ِ شیرینی ست که بدانی بودن ات برای کسی اهمیت دارد، نبودن ات کسی را غمگین می کند...
وقت هایی هست که می فهمی حتی اگر دلت پُر درد است، باید بخندی و شاد باشی، تا آدم هایی که دوستت دارند را، غمگین نکنی...

خواستم بگویم که چقدر این دارایی های زندگی ام،
این انسانها، برایم پُر ارزش ند...
که چقدر خوب است داریمشان.