مراقب آدمهای "آرام" زندگیتان باشید،
آنهایی که "گوش" میدهند،
دیرتر "غمگین" میشوند،
"سخت عصبانی" میشوند،
طولانی "دوستتان" دارند،
کم "عاشق" میشوند،
"مهربانی" را بلدند،"حواسشان" به شماست، ...
"درد" را به "جان" میگیرند تا شما را "نرنجانند"،...
آنها همانهایی هستند که اگر "دلشان بشکند"!
دیگر"نیستند"!
نه اینکه "کم" باشند
دیگر "نیستند...

مراقب آدمهای "آرام" زندگیتان باشید،
آنهایی که "گوش" میدهند،
دیرتر "غمگین" میشوند،
"سخت عصبانی" میشوند،
طولانی "دوستتان" دارند،
کم "عاشق" میشوند،
"مهربانی" را بلدند،"حواسشان" به شماست، ...
"درد" را به "جان" میگیرند تا شما را "نرنجانند"،...
آنها همانهایی هستند که اگر "دلشان بشکند"!
دیگر"نیستند"!
نه اینکه "کم" باشند
دیگر "نیستند...

‍ میگویند...

چشمي که دائم عيب هاي ديگران رو ببينه،
اون عيب رو به ذهن منتقل مي کنه
و ذهني که دائما با عيب هاي ديگران درگيره،
آرامش نداره،
درونش متلاطم و آشفته است...

در عوض چشمي که ياد گرفته
هميشه زيبايي ها رو ببينه،
اول از همه خودش آرامش پيدا مي کنه.
چون چشم زيبابين عيب هاي ديگران رو نمي بينه
و دنياي درونش دنياي قشنگي هاست...

‍ میگویند...

چشمي که دائم عيب هاي ديگران رو ببينه،
اون عيب رو به ذهن منتقل مي کنه
و ذهني که دائما با عيب هاي ديگران درگيره،
آرامش نداره،
درونش متلاطم و آشفته است...

در عوض چشمي که ياد گرفته
هميشه زيبايي ها رو ببينه،
اول از همه خودش آرامش پيدا مي کنه.
چون چشم زيبابين عيب هاي ديگران رو نمي بينه
و دنياي درونش دنياي قشنگي هاست...

‍ میگویند...

چشمي که دائم عيب هاي ديگران رو ببينه،
اون عيب رو به ذهن منتقل مي کنه
و ذهني که دائما با عيب هاي ديگران درگيره،
آرامش نداره،
درونش متلاطم و آشفته است...

در عوض چشمي که ياد گرفته
هميشه زيبايي ها رو ببينه،
اول از همه خودش آرامش پيدا مي کنه.
چون چشم زيبابين عيب هاي ديگران رو نمي بينه
و دنياي درونش دنياي قشنگي هاست...

دل من ساده نبود اهل وفا بود ،شڪست
سالها از هوس و ڪینه رها بود شڪست

یڪ نفر آمد و با حرف دلم را دزدید
حرف هایش همگی باد هوا بود ،شڪست

قول مردانه بمن داد بماند امّا
او ڪجا؟مرد ڪجا؟ قول ڪجا بود؟شڪست

با ڪسی دست به دست آمد و از من پرسید
این دل بی سرو پا مال شما بود؟شڪست

ماجرای من و دل را تو خودت عبرت ڪن
هرڪسی بی خبر از قصه ی ما بود شڪست

روزگار به من آموخت که چیزی را،
بدست نخواهم آورد مگر اینکه
چیز دیگری را از دست بدهم .

گاهی برای بدست آوردن
باید بهای گزافی بپردازیم.

هیچگاه نمی شود همه چیز
را با هم داشت.

دنیا معامله گر سرسختی است
تا نگیرد نمی دهد."

گاهی باید گذشت از برخی گرفتن ها
چون ممکن است به بهای از دست دادن
قیمتی ترین ها بینجامد.

هرچه کردی به دلم باز تو را بخشیدم
با زبان زخم زدی، دشنه زدی، خندیدم

معنی تک تک رفتار تو را می فهمم
ساده لوحیست بگویم که نمی فهمیدم

بسته بودم لب از آن درد و از آن بی مهری
تو جفا کردی و من هیچ نمی پرسیدم

عاقبت سرد شدم، خسته شدم، یخ کردم
مثل خورشید، غروبی که نمی تابیدم

اشک های دل من از تو و جفای تو نبود
بلکه از سادگی قلب خودم رنجیدم

برو ای دوست، برو، از تو گذشتم، خوش باش
برو ای یار که من جور تو را بخشیدم...

گاهي آدما، یه حسي از خودشون باقی میذارن، که حتی گذشت زمان هم نمی تونه کهنشون کنه.
انگار همین دیروز یه نفر رو دیدی، که مثل هیچکس نبود.
انگار همین دیروز بود که باهاش یه عالمه حرف داشتی و نزدی.
همین دیروز بود که نگاهت رو اشک کردی و روت رو برگردوندی.. که وانمود کنی هیچی بین ما نیست.
همیشه تظاهر به دوست نداشتن، سخت تر از دوست داشتنه.
هر آدمی توی زندگیش، باید یه نفر رو داشته باشه که براش بمیره... حتی اگر اون یه نفر، هیچوقت این رو نفهمه

موقع بحث با كسى كه برامون عزيزه
فقط ٦٠ ثانيه ى ناقابل،
زندگيمون رو بدون اون آدم تصور كنيم
ببينيم اگه قبلاً تو زندگيمون نبود،
چه چيزايى تغيير ميكرد؟
اگه بعداً نباشه
چه چيزايى عوض ميشه؟
فقط ٦٠ ثانيه به اينا فكر كنيم...همين
بعضى از آدماى زندگيمون
مثل رنگدونه هستن
نبودنشون
خاكسترى ميكنه زندگيمونو
مراقب هم باشيم

خدایا عزیزانمون رو برامون سلامت و شاد حفظ کن.آمین