تو را من چشم در راهم.....

تو را من چشم در راهم شبا هنگام

که می‌گيرند در شاخ «تلاجن» سايه‌ها رنگ سياهی

وزان دل خستگانت راست اندوهی فراهم؛

تو را من چشم در راهم

شبا هنگام ، در آن دم که بر جا، درّه‌ها چون مرده ماران خفتگان‌اند؛

در آن نو بت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام

گرم ياد آوری يا نه ، من از يادت نمی‌کاهم؛

تو را من چشم در راهم ..