‌
تا دل به بَرَم هوای دل‌بر دارد

افسانهٔ عشق دل‌بر از بَر دارد

دل رَفت ز بر چو رفت دلبر آری

دل از دل‌بر چگونه دل بر دارد...؟

فروغی_بسطامی

‌‌

‌

+5

در عشق تو از بس که خروش آوردیم

دریای سپهر را به جوش آوردیم

چون با تو خروش و جوش ما درنگرفت

رفتیم و زبانهای خموش آوردیم

عطار...

آنچه بر زبان میآوریم حاصل آن چیزی است که در ذهنمان میگذرد.

از ذهن تا دهن فقط یک نقطه فاصله است،تا ذهنت را باز نکرده ای دهان باز مکن

سلام خوبی

‌
راه مرا اشاره شو

من به کجا رسیده ام

هر چه دویده ام تورا

خسته شدم ، ندیده ام

حضرت_عشق_مولانا
‌
‌

از امروز پاک می‌کنم
هر آن‌ چه که موجبِ
رنجش و آزارم می‌شود...
فاصله می‌گیرم
از تمامِ آدم‌هایی که
آرامشِ وجودم را خراب می‌کنند...
این بار می‌خواهم عاشق باشم
اما عاشقِ کسانی
که عاشقم هستند...
حواسم را به کسانی می‌دهم
که حواس‌ِشان به من است!
بهترین هم که باشی؛
کنارِ کسی که دلش با تو نیست
کودن به نظر می‌آیی!
هنوز هم دیر نیست!
راهت را جدا کن
از کسانی که مقیاسِ
خود باوری‌ ات را به هم می‌ریزند!

فقر چیزی است که همه جا سر می کشد،
فقر،گرسنگی نیست،عریانی هم نیست،
فقر چیزی را" نداشتن" است،
ولی آن چیز پول نیست،طلا و غذا نیست،

فقر همان گرد وخاکی است
که بر کتابهای فروش نرفته ی یک
کتابفروشی می نشیند،
فقر ،تیغه های برنده ماشین بازیافت است که روزنامه های برگشتی را خورد میکند،

فقر ،کتیبه سه هزار ساله ی است
که روی آن یادگاری نوشته اند!
فقر ،پوست موزی است که از پنجره
یک ماشین به خیابان انداخته می شود،
فقر همه جا سر میکشد،
فقر ،شب را "بی غذا" سر کردن نیست،
فقر،روز را "بی اندیشه"سر کردن است...!

« صمد بهرنگی