این قافله عمر عجب میگذرد
دریاب دمی که با طرب میگذرد
ساقی غم فردای حریفان چه خوری
پیش آر پیاله را که شب میگذرد

تنهایی تان را با کسی

قسمت کنید

که سال ها بعد،

شما را همین گونه که هستید

دوستـــــ بدارد

با موی سپیدتان،

شیـار زیر چشمتـان

و لرزش دستـــــ و دلتـــانـ

تنهایی تان را با کسی

قسمت کنید

که سال ها بعد،

شما را همین گونه که هستید

دوستـــــ بدارد

با موی سپیدتان،

شیـار زیر چشمتـان

و لرزش دستـــــ و دلتـــانـ

+5

پدر همیشه وقتی من و سهراب از دست کسی ناراحت بودیم
می گفت: «عزیزان من! هیچ آدمی ذاتا اون قدر بد نیست که بشه ازش متنفر شد،
آدما یا قابل دوست داشتن هستن، یا قابل احترام یا، در بدترین حالت، قابل دلسوزی! »

(بریده ای از کتاب)

بزرگسالی باش که وقتی بچه بودی نیاز داشتیش

+5

آخر هفته تون پراز لبخند
خوشبختی و شانس
همراهتان باشد
یک زندگی شاد
یک شادی دلنشین
و زیبا یی دنیا
تقدیم لحظه هاتان باد

گویند عارفی قصد حج كرد.
فرزندش از او پرسید: پدر كجا می خواهی بروی؟
پدر گفت: به خانه خدایم.
پسر به تصور آن كه هر كس به خانه خدا می رود، او را هم می بیند! پرسید: پدر! چرا مرا با خود نمی بری؟
گفت: مناسب تو نیست.
پسر گریه سر داد. پدر را رقت دست داد و او را با خود برد.
هنگام طواف پسر پرسید: پس خدای ما كجاست؟
پدر گفت: خدا در آسمان است.
پسر بیفتاد و بمرد!
پدر وحشت زده فریاد برآورد: آه ! پسرم چه شد؟ آه فرزندم كجا رفت؟
از گوشه خانه صدایی شنید كه می گفت: تو به زیارت خانه خدا آمدی و آن را درك كردی. او به دیدن خدا آمده بود و به سوی خدا رفت!

++5