به همخونه خوش اومدی همشهری

+Five

انـسان تمام خـوبـے ها را با
یڪ بـدے فـراموش مےڪند ..

و خـدا تـمام بدے هـارابـا
یڪ خـوبی فـرامـوش میڪند .

یـادبـگیریم‌که ‌گاهی‌مثل‌خداباشیم

#لحظه_هاتون_خدایی

اکنون ز تو با ناامیدی چشم می پوشم
اکنون ز من با بی وفایی دست می شویی

آیینه خیلی هم نباید راستگو باشد
من مایه ی رنج تو هستم، راست می گویی

خسته ام از جهان سیمانی
اوج در آسمان سیمانی
خسته از بازتاب خنجر و پشت
یک نفر باز ده نفر را کشت
یک نفر پنج صبح فردا دار
روز و شب متن جنگ در اخبار
یک نفر زیر کامیون له شد
کودکی زیر اره مثله،،شد
درد تا استخوان ما رفته
کارد تا استخوان ما رفته

آسمون رنگ نگاته
زمین اندازه ی دستت
تو به فکر ریزش من
من جلودار شکستتات
من به فکر روز آخر
تو به فکر یه شروعی
من مشرق غروبم
تو تو مغرب طلوعی
واسه تو تمومه دیگه
من پی یه اتفاقم
من پی یه جرعه عشقم
توی خلوت اطاقم

کنارِ بسترم بنشین و دستم را بگیر ای عشق
برایِ آخرین سوگندها وقتِ زیادی نیست...

شكسته‌ام ز پس خود تمام پل‌ها را

من از تو باز نمی‌گردم ای ديار عزيز

شانه بر شانه ی هم پشت بهم ساییدند
خرده شن ها صف و صف پشت هم انبوه شدند
مثل واگیرترین حادثه دُوره ام کردند
قطعه های بدنم بافتی از کوه شدند
قد کشیدم سر دوشم به لب ابر رسید
سر برآوردم و دیدم که چقدر الوندم
عهد کردم که اگر پای کسی فتحم کرد
قامتش را سرِ سبابه خود میبندم...

توی تاریکی راهم
ماه چشمای تو سر زد
سرهرپیچ خطر ناک
یه علامت خطر زد
راهی تاخونه ندارم
اگه بی راهه بذاره
این محله ی غریبه
یه جهان پس کوچه داره
توبه می کنم خدا یا
از گناهی که نکردم!
دستمو بگیر که بازم
خاطراتو بر نگردم
دستمو بگیر که شاید
آبرومو پس بگیرم
تک و تنها که نمی شه
راهو اشتباه می رم