جهنم هر کس آنجایی است که
حرف او را نفهمند........

معلم ورقه هارا داد

موضوع انشا:

وقتی بزرگ شدید، می خواهید چکاره شوید؟

کودک سرطانی:

به نام خدا من بزرگ نخواهم شد

داش غیرت.....................

بعضى بودنها هست كه آرام آرام بيچاره ات ميكند. بودنهايى كه تكليفت را مشخص نميكنند. هستند و نيستند. انگار خودشان هم نمى دانند . ميدانى، ترديد هميشه از ارزش ماجرا كم ميكند. بايد مصمم باشد.
پايش را توى يك كفش كند و كلافه ات كند از بس در انتخابش مطمئن است.
كارى كند از خودت بپرسى مگر من چه هستم؟ بايد بودنش را صبح ها موقع صبح بخير گفتن و شبها موقع خواب حالى ات كند.
آنجور بودن ها، كه نميدانى اش، كه مطمئنت نميكند به بودنش، بدون آنكه خودت متوجه اش باشى بيمارت ميكند.
يك روز از خواب بيدار ميشوى و ميبينى بيدار نميشوى.
آنها كه كج دار و مريز ميروند را يكبار براى هميشه پشت در بگذار...
بعد از آن نفس كشيدن آسانتر ميشود...

از زندگانیم گله دارد جوانیم
شرمنده جوانی از زندگانیم

توانا بود هرکه دارا بود زثروت دل پیر برنا بود
هی روزگار.........

نفرین به زمانه ای که در آن انگار.....
هر سال پس از دو هفته دیگر نو نیست.......

ذات بد نیکو نگردد که بنیادش بد است

هیچ وقت به خودت مغرور نشو
برگها همیشه وقتی می ریزند
که فکر می کنند طلا شده اند.....

من
از میان واژه‌های زلال
« دوستی » را برگزیده‌ام ،
آن‌جا که
برف‌های تنهایی
آب می‌شوند
در صدای تابستانی یک دوست . . .

shabgarde.tanha

5++