چه نگاه راز آلودی داری انگار متعلق به زمین نیستی!!

تا زمانی که ماهیت مشکلات را در درون ماجراها و اتفاق‌ها بجوییم و ببینیم

علت تمامی گرفتاری‌ها را ناشی از دلایل بیرونی خواهیم یافت

ولی وقتی

به ساختار مسائل توجه کنیم، آن‌گاه پِی خواهیم برد که

در موقعیت‌های دشوار

«چه می‌توانم انجام دهم؟»

به جای آن‌که تمامی اتفاقات را به عهدهٔ آنان (دیگران) واگذار کنم.

قلم توتم من است

پس بنویس اِی رئیس و عروسِ زیبای من؛ ای قلم...

شادی و مسرتِ حقیقی در زندگی وجود دارد

و

آن دریافت و درکِ مقصود و هدف در زندگی است

که

نیرویی قوی محسوب می‌گردد.

باید دانست که غرولندکردن و اظهار شکایت از اوضاع،

دردی را دوا نمی‌کند

و

جهان، خود را برای شادکردنِ ما فدا نمی‌کند.

همه چیز فانیست...

آنچه باقیست «اوست»

و هر کاری که به خاطر «حضرت دوست» است

هو الباقی

این دو کتاب عالی هستند، نگاهمون رو به جهان تغییر داده و دیدی ژرف عطا می‌کنند:

«واقع‌بینی» نوشتهٔ مرحوم هانس روسلینگ

و

«قوی سیاه» نوشتهٔ نسیم نیکلاس طالب

حس کتابخانه‌ای را دارم که پر است از کتاب

کتاب‌هایی ناب

پر از حرف

اما کتاب‌خوانی ندارد

خالیِ خالی

و

پر شده از خلوت و سکوت...

در اوج و سرحد تنهایی

پر است از عشق، شکرگزاری و امید

ساختن دنیایی زیبا در درون دنیایی زشت

هنریست بس بزرگ

و من عجب هنرمندی هستم...

آزادی از درون مغز تو آغاز می‌شود

چه بسیار انسان‌ها که دست و پایشان بسته نیست؛

اما زندانی افکار خویش‌اند...

برای همه دعا کنید

دعا دل‌ها را نرم و مهربان می‌کند و «هوش اجتماعی» را افزایش می‌دهد

ایزدا همهٔ ما را ببخش و عاقبت به‌خیر بگردان

مهربانا دل‌هایمان را با یادت آرام بگردان

کردگارا...

دنیا رنگین و تکلیف سنگین و نفس اماره ننگین

بگیر دستان کوچک ما را...

+5