خوابگاهی عجیب و تک داریم

در بدنسازی‌اش خرک داریم

گرچه این کاخ هست در «حافظ»

لیک استخر در «ونک» داریم

پولدار و فقیر یکسانند

از همه قشر و هر دهک داریم

روز و شب در تلاش بی‌وقفه

کشت تدریجیِ کپک داریم

تا که ثابت کنیم این شدنی‌ست

طرح گنداندنِ نمک داریم

تا مگر ظرف‌ها تمیز شود

مته، سمباده، کاردک داریم

در کمدهای‌مان به جای کتاب

تیغ اصلاح، کش، پفک داریم

غالباً در نماز آخر وقت

هر دو رکعت سه بار شک داریم

در نمک‌پاش‌مان مربا و

در شکرپاش‌مان نمک داریم

روی بالشت‌هایمان لپ تاپ

زیر بالشت‌ها تشک داریم

فیس‌بوک است شمع محفل ما

ما که ویندوز یا که مک داریم

Asghar is now friend with Zahra

توی wall همه سرک داریم

بهر ابراز عشق، امروزه

Like داریم، سیخونک داریم

روز و شب حرف می‌زنیم فقط

تا که ثابت کنیم فک داریم

تا بخندیم بی‌جهت با هم

روی دیوارها ترک داریم

شام‌مان لوبیای سحرآمیز

صه‌ها با جناب جک داریم

از قضا سلف جمعه تعطیل است

پس غذا سوپ جو پرک داریم

این «غذایا» که توی یخچال است

صاحبش کیست؟ ما که شک داریم…

وام‌ها چون که می‌شود واریز

با غذا دائم ایستک داریم

آخر ماه بعد هر وعده

چای جوشیده خنک داریم

در آسانسور به لب دعای سفر

«ربی انی اتوب لک» داریم

شتر مرگ ساکن اینجاست

چشم بیهوده بر کمک داریم

هفته‌ای هفت بار pes داریم

حمله داریم، هافبک داریم

تخته، پاسور و مثلهم هرگز…

منچ داریم… بادکنک داریم…

روی دیوارهای‌مان عکسِ

خانم جولیا کیک داریم

عاشقیم اکثراً، بنابراین

شعر داریم، نی‌لبک داریم

عاشقی شغل مطمئنی نیست

دو سه معشوقه یدک داریم

طبق «اصل بقای عشق» اگر

نازنین رفت، روشنک داریم

آری این‌گونه است «اوضا»مان

گوییا خانه در درک داریم

بیخودی نیست آخر هر ترم

یک سبد نمره‌های تک داریم…

دلخوشی های کوچک

یعنی یک لبخند در جواب نگاهت . .

یعنی ذوق کودک از توصیف کفش عیدش . .

دلخوشی های کوچک یعنی در عین همه نداشتنها ،

برگی را بگذاری در میان کتابهایت برای یادگاری . .

دلخوشی های کوچک یعنی جمع دوستانت . .

یعنی همین تنگ کوچکـِـ به انتظار ماهی قرمز . .

به انتظار تو نشستن، اشتباه ماست ، به انتظار تو باید ایستاد ....

(میلاد مبارک)

این چه تیغ است که در هر رگ من زخمی ازوست
گر بگویم که تو در خون منی بهتان نیست

گر بدين سان زيست بايد پست
من چه بی شرمم اگر فانوس عمرم را، به رسوائی نياويزم
بر بلندِ کاجِ خشکِ کوچه بن بست
گر بدين سان زيست بايد پاک
من چه ناپاکم اگر ننشانم از ايمان خود چون کوه،
يادگاری جاودانه بر تراز بی بقای خاک... شاملو

این همه رنج کشیدیم و نمی دانستیم
که بلاهای وصال ِ تو کم از هجران نیست

روز و شب از دیدن صیاد مستم در قفس
بس که مستم نیست معلومم که هستم در قفس

هرگز به دست اش ساعت نمی بست
روزی از او پرسیدم
پس چگونه است
که همیشه سر ساعت به وعده می آیی؟
گفتش
ساعت را از خورشید می پرسم
پرسیدم
روزهای بارانی چطور؟
گفت:
روزهای بارانی
همه‌ی ساعت ها ساعت عشق است!
- راست می گفت
یادم آمد که روزهای بارانی
او همیشه خیس بود-

♣◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►
♣◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►

♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥

نمیدانم چرا امشب واژه هایم خیس شده اند . . .

مهم ” ریشه ” بود . . .

که ” تیشه ” خورد . . .

از نگاه خندانم چیزی نمی فهمی . . .

از ” چشمانم ” پیداست . . .

باید ” بنگری ” . . .

♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥.♥

♣◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►
♣◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►

یارو میره خواستگاری، از دختره خوشش نمیاد، به بابای عروس میگه : ما میریم یه دور میزنیم ، بر می‌گردیم ، راستی تا ساعت چند بازید ؟