هنوز غصه خود را به خنده پنهان کن!

بخند! گرچه تو با خنده هم غم انگیزی

خزان کجا، تو کجا تک درخت من! باید

که برگ ریخته بر شاخه ها بیاویزی

روزی از این روزها دل را به دریا می زنم

گر چه صیادی ولی آخر شکارم می شوی

از امید ، از بیم ، از رفتن که می گویم شبی

شک ندارم تا سحر چشم انتظارم می شوی