زندگی نهری است روان
در بستر زمان

که پس از فراز و نشیبهای فراوان
به گورستان ابدیت ختم میشود

چه خوش است
دوستی، محبت، صفا
و گل محبت کاشتن
وعشق درو کردن
در این دنیای فانی و زودگذر.....

فردی به خدا گفت

اگر سرنوشت مرا تو نوشتی
پس چرا آرزو کنم؟

خدا پاسخ داد تو چه می دانی؟

شاید نوشته باشم ،هرچه آرزو کند

قوے بمان چون همه چیز بهتر خواهد شد

ممڪن است امروز هوا طوفانے باشد

اما تا ابد ڪه باران نخواهد بارید.

هیچ چیز از هیچ کسی بعید نیست....

327

سالها بعد
در مورد ما خواهند نوشت؛
مردمانی بی تصمیم
در حاشیه ی جهان خویش،
گران زندگی میکردند
اما ارزان میمردند...

انتخاب نباش
اولویت باش
با ڪسی بمون ڪہ
براش یہ اولویتی
نہ یہ گزینہ...