تو رفتی و خاطراتت مونده پیشم...این یعنی بدترین درد...

باز در کلبه ی عشق
عکس تو مرا ابری کرد
عکس تو خنده به لب داشت ولی
اشک چشم مرا جاری کرد

خاطرات چوبهای خیسی هستند که با اتش زندگی نه میسوزند ونه خاکستر میشوند.

برای انسانهای بزرگ بن بستی وجود ندارد زیراانها براین باورند که یا راهی خواهند یافت یا راهی خواهند ساخت .

فردمقتدرکسی است که قادر به کسب تعهد است زیرا حق چنین کاری را به دست اورده ویا کسب کرده است .

چه دعایی کنم بهتر از این :خنده هایت از ته دلءگریه هایت از سر شوق....

ذهن در جایگاه ویژه ای قرار گرفته، این ما هستیم که می توانیم در آن بهشتی از جهنم یا جهنمی از بهشت بسازیم"
جان ملتون

تا لحظه شکست به خدا ایمان داشته باش خواهی دید که ان لحظه هرگز نخواهد رسید

درد ناکترین جدایي

وقتیہ کہ هنوز هستش

ولي دیگـہ اون

آدم قدیم نیست..

داش غیرت.........................

+5