هیچگاه با اطمینان از چیزی که هنوز شناخته شده نیست حرفی نزن . . .

برخی چیزها از زمان شناسایی آنها گذشته است (همچون گذشته ای دور)

و برخی دیگر هنوز موعد شناساییشان نیامده است

بگذار در نگاه آینده تو کسی باشی که به انصاف و اندیشه یاد شود . . .

به پای علف هرز هر چقدر آب و کود بریزی ...
برایت میوه نمی آورد ...
مراقب باش ... برای چه کسی و چه چیزی وقت میذاری ..

مرگ تو؛ درست ازلحظه ای آغاز می شود که در برابر آنچه مهم است سکوت میکنی...

… نمیدانم پس از مرگم چه خواهد شد … نمیخواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت … ولی بسیار مشتاقم … که از خاک گلویم سوتکی سازد … گلوم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازیگوش … تا که پی در پی دم گرم خویش را بر گلویم سخت بفشارد …. و سراب خفتگان خفته را آشفته تر سازد … تا بدین سان بشکند دائم سکوت مرگبارم را …

علی شریعتی

مچکرم از توجه تون
بلاگاتون خیلی خوب و قشنگه، همینطور ادامه بدید
سپاس

زندگی همهمه مبهمی از رد شدن خاطره هاست
هرکجا خندیدیم،
هرکجا خنداندیم،
زندگانی آنجاست…

ﻋﻤﺮ کوﺗﺎﻩ است
ﻓﺮﺻﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺯﺗﻤﺎﻡ
ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪگی
ﺭﺍﻧﺪﺍﺭﻡ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ
ﻓﻘﻂ ﺍﺯیک ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻧﮕﺎﻩ کنم
"ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻋﺸﻖ"
هرجاهستیدعشق پنجره
نگاهتون باشد

تمام زندگی ما آلوده به دروغ است؛
چگونه انتظار داریم
دیگران راز ما را نگاه دارند
در حالی که ما
خودمان نتوانسته‌ایم
آن ‌را نگاه داریم...

همیشه نباید حرف زد
گاه باید سکوت کرد
حرف دل که گفتنی نیست
باید آدمش باشد
کسی که با یک نگاه
کردن به چشمت
تا ته بغضت را بفهمد