پارسال با او زیر باران قدم می زدم...
امسال او را با دیگری زیر باران اشک های خودم می بینم...
شاید باران پارسال اشک های کس دیگری بود...

خدایا:

امروز که پنجره ای برای تماشا

و حنجره ای برای صدا زدن فرشتگان ندارم،

امید به توست،

پس بی آنکه نامم را بپرسی

و دفترهای دیروزم را ورق بزنی،

دوستم داشته باش.