يك پروفسور فرانسوی در جشن بازنشستگی اش در دانشگاه سوربن فرانسه چنین گفت :

من عمرم را وقف ادبیات فارسی ایرانی کردم و برای اینکه به شما اساتید و روشنفکران جهان توضیح دهم که این ادبیات عجیب چیست ،
چاره ای ندارم جز اینکه به مقایسه بپردازم و بگویم که ادبیات فارسی بر چهار ستون اصلی استوار است :

فردوسی ، سعدی ، حافظ و مولانا .

فردوسی ، هم سنگ و همتای هومر یونانی است و برتر از او .

سعدی ، آناتول فرانس فیلسوف را به یاد ما می آورد و داناتر از او .

حافظ با گوته ی آلمانى قابل قیاس است ، که او خود را ، شاگرد حافظ و زنده به نسیمی که از جهان او به مشامش رسیده ، میشمارد .

اما مولانا ، در جهان هیچ چهره ای را نیافتم ، که بتوانم مولانا را به او تشبیه کنم ، او یگانه است و یگانه باقی خواهد ماند ، او فقط شاعر نیست ، بلکه بیشتر جامعه شناس است و روانشناسی کامل ، که ذات بشر و خداوند را دقیق می شناسد ، قدر او را بدانید و به وسیله ی او خود و خدا را بشناسید .

من اگر تا پایان عمرم دیگر حرفی نزنم ، همین شعر برای همیشه کافی است :

باران که شدى مپرس ، اين خانه کيست

سقف حرم و مسجد و ميخانه يکيست

باران که شدى ، پياله ها را نشمار

جام و قدح و کاسه و پيمانه يکيست

باران ! تو که از پيش خدا مى آیی !

توضيح بده عاقل و فرزانه يکيست ؟

بر درگه او چونکه بيفتند به خاک

شير و شتر و پلنگ و پروانه يکيست

با سوره ى دل ، اگر خدا را خواندى

حمد و فلق و نعره ى مستانه يکيست

از قدرت حق ، هر چه گرفتند به کار

در خلقت حق ، رستم و موریانه يکيست

گر درک کنى ، خودت خدا را بينى

درکش نکنى ، کعبه و بتخانه يکيست

تبسم را نه می توانیم بخریم، نه می توانیم قرض کنیم

فقط مى توانیم هدیه بدهیم

میســــپارمت به لبخند ها…

در مسیر باد بمان تا بوى مهربانیت تسخیر کند این شهر پر از بیهودگى را…

لبخندبزن دوست من

آخرهفته تون عالی
ﺑﺮاےآدمهاﭼہ ﺁﻧﻬﺎڪﻪ
ﺑﺮﺍﯾﺖ ﻋﺰﯾﺰﺗﺮﻧﺪ
ﭼہ ﺁﻧﻬﺎڪﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﻭستند
خاﻃﺮﻩ ﻫﺎےخوب ﺑﺴﺎﺯ
ﺁﻧﻘﺪﺭخوب باش
ڪﻪ ﺍﮔﺮﺭﻭﺯے هرچه ﺑﻮﺩ
گذاشتے ورفتے
ﺩﺭڪﻨﺞ ﻗﻠﺒﺸﺎﻥ
ﺟﺎیے برایت ﺑﺎﺷﺪ
ﺗﺎﻫﺮاﺯﮔﺎهے بگویند:ڪﺎﺵ ﺑﻮﺩ

+5

سحرشد هنوزم نشستم بیایی به خوابم
بیایی بگی نه نشد بی تو تنها بخوابم

سحر شد هنوزم چشام خیسه یارم
نذار بی صدات سر به بالشت بذارم

شدی آرزوی محالم ، خیالم، نیازم
نمیخوام همین سایه اتم من به فردا ببازم

الهی دلت مهربون تر شه با این دل من
وگرنه شب و روز تو رویام، گل من

میگن که هر کی با کسی،میتونه پرواز بکنه
که بالشو به وسعتِ، بالِ خودش باز بکنه
تو دسته ی کبوترا،شنیدی بازی بپره؟!
یا از مسیر لک لکا،گنجشکی تنها بگذره؟!
حالا شده حکایتِ،من و تو، توی این روزا
خیلی سَری ازم قبول،دل تو کو،دلم کجا
عاشقتم،چیکار کنم،این دل که حالیش نمیشه
نمیدونه فاصله مون،هیچ وقتی کمتر نمیشه
تو توی دنیای خودت،من توی رویا با تو ام
تو عاشقه یکی دیگه،من هنوزم ماتِ تو ام
سخته بخوام نخواهمت،یا که فراموشت کنم
آتیشهِ توی قلبمی ،چجوری خاموشت کنم

سلام خسته نباشید

وقتی برای اولین بار دیدمش...
هرگز فکرش را هم نمی کردم
که او همان کسی ست که بعدها
بارها برایش میمیرم...!

#وحید_وثوقی

http://www.hamkhone.ir/member/66530/blog/view/270877--2017/

برندگان مراسم اسکار 2017