کاش میشد سرنوشت رو ازسر نوشت

گرفتاری ب نحوی زتنهای ب دردی 

سال دو م راهنمای بود ک‌ فهمیدم دختر 

همسایمون رفته توذهنم‌ فقط برا بازی 

کردن باهم نیازی نبود تواون سن

نیازی نداشتم‌ ک بخوام بهش فکرکنم 

داداش همکلاسیم‌بود همکلاسی چیه 

اصلان با خانوادش همخونه بودیم 

گرسنه میشیدم سراز اشپرخونع 

خونه همدیگه درمیاوردیم‌

اوایل بهم میگفت داداشی 

بزرگترشد بهم میگم‌ عمو 

چنان جذبش شده بودم  ک‌ بهضی 

وقتی شیفت بعدظهرک‌بود تو کو چه 

میشستم تا از مدرسه بیاد 

کم‌ کم‌ فهمیدم بهش دل بسته شدم‌

هردو خانواده هم فهمیده بودن 

ولی عمق شدت نمیدونستن 

هر روز به بهانی میومد خونمون 

اومیود اونجا من میرفتم‌خونه اونا 

پیش دادش تا اینک‌ ی  باردادش گفت 

اجیم میاد خونه شما تومیا ی خونه 

ما ....گذشت چنان بهم پیوند خورده‌بودیم 

ک ‌هیچ دلیلی جز دوست داشتن براش 

  پیدا نکرم‌...شب قتل حضرت علی 

رفتم خونشن این بار دنبال دادش رفتم 

دیدم‌داره نماز میخونه روبروش وایسادم 

 کمی اذیت ش کردم‌ چشماش ک دیدم 

خیس ساکت شدم نشستم تا نمازش 

تمام شه بداز سلام شروع کرد مثل پیر زنا 

 دعا کردن تولب اومدم ازاین درش بیارم

  با همون چادر نماز بغلم کرد شروع کرد 

 ب گریه کردن مثل اینک اون فهمیده بود

ک‌بازی روزگار بازی کودکی نیست 

طوفان میشه ویران میکنه 

تو ا‌ونجا بود ک فهمیدم پسر خالش 

اومده خاستگاریش نمیدونم اون شب

چقدر طول کشید ولی صبح شد

هرچ وایسادم اون بیاد نیومد خودم 

رفتم توحیاط نشسته بود بامادرش

ساکت .وسکوت چشش ک بمن افتاد 

بغض ترکید چشاش داشت تیکه پارم میکرد 

 حال ش درک میکردم دنبال ی بود عقدش

خالی کنه ولی اون لحظه یکی نبود 

حال منو درک کنه شاید دوست داشت ی

بار

بغلم کنه اما از مادرش حیا میکرد 

ازدواج کرد منم ی مدت رفتم اراک 

پیش ی کی دوستام دانشجو بود 

ب شش ما ه برگشتم فهمیدم بچه دارشده 

  شوهرش برده بودش شهر دیگه 

ی روز با خودم میگفتم خدا توک جون 

 این همه ادم میگری جون شوهرش 

بذار بهش برسم ....‌‌‌‌‌...

..

.....‌

دیروز صبح فهمیدم ک تو ی ماشین 

تصادف کرده بچش هم باخودش برده 

روح شاد یادش گرامی 

  (داستان ی رومانه )