شطولی بهبوت؟
ماهیاشطولن؟

همیشه دلخوری ها را ..
نگرانی ها را ..
به موقع بگویید ..
حرف های خود را به یکدیگر با "کلام" مطرح کنید؛ نه با " رفتار"؛
که از کلام همان برداشت می شود که شما می گویید؛
ولی، از رفتارتان هزاران برداشت ..
قدر بدانید" داشتن ها " را

مهربان بودن مهمترین قسمت انسان بودن است ...

سلام وقت بخیر خوب هستین؟

از يه جايى به بعد ديگه حرص نميخورى..
اينقدر چشم پوشى ميكنى تا عادى بشه و از چشم بيفته..!
#عادت

افکارم را بر پایش نهادم تا هر از چندی با نوازش دلالتش واژه های افسار گسیخته را به درون کله ام باز براند. تصورات و خیالاتم اما انگشت وار پوسته پرنیان سپیدش را در می نوردید و فراز و فرازتر می رفت تا که خلوت سینه سرشارش از علوم غریبه را لمسیدم و از جوشش حیات بخشش شیره تاریخ به کامم فروریختم.
در همان اوان بود که برخاستم که نه دنیا محل قرار باشد و او نیز سایه گون برخاست که مریم وار تمام رشته های شب را از پیش رو به پس افکنده بود و تا تمام پستی بلندی های جغرافیا کش آمده بودند.
اینک هنر ساکت شده بود و بوی قلبم را می شنیدم و دیگر حواسم یک سر سیخ شده بود و وقتش رسیده بود که تمام هراس های به درآورده ام را در درون تاریکش فروبرم و بردم .
زندگی ام بود که مرا در آغوش می فشرد و هرچه تنگ تر می گرفت تا عصاره ام را بچلاند و کرد و آبم را در خود گرفت که پروردگاردیگری باشد و من دو تکه شده بودم لاشه ای افتاده در گوری و آبی بهر فرونشاندن تشنگی این جانی.
قاتلی که روحش به فراخی تمام جهان است و تنش میعادگاه عدم بود.
وطنش میعادگاه عدم بود!

http://file.mobilmusic.ru/58/fc/e7/972276.gif

اینم دوتاگل واسه کسی که یه دونس

خدایا!
آدم‌های خوب سر راهمان بگذار …
حس بسیار خوبیست هنگامی که در لحظه‌ هجوم غم یا ناامیدی یا پریشانی؛ بی هوا کسی سر راه آدم سبز بشود کلامش؛ نگاهش؛ حتی نوشته‌اش آرامش و شادی و امید بپاشد به زندگی ات.
فقط از دستِ خودِ خدا بر می‌آمده که آن آدم را، یا کلام و نگاه و نوشته‌اش را برای آن لحظه‌ خاص‌ سرِ راه زندگی ما بگذارد. شاید یکی از دعاهای روزانه ام این باشد که: خدایا من را نیز واسطه ی خوب شدن حال دیگران قرار بده .
هر چند اگر این خوب بودن را بد قضاوت کنند!

سلاااااااااااممممممم عزیزمممممم من همینجاهام تو کجاهایییییی نیستی
خوش میگذره ؟؟؟

سلاااام آقای بهبود جان

تولدددد:
http://www.hamkhone.ir/member/34545/blog/view/289491/
بدو بیا