اسرار ازل را ن تو دانی ن من

این حرف معمارو ن تو خوانی ن من

پس از پس پرده گفتگوی من و تو

چو ن پرده بر افتد ن تومانی ن من .ااا

در را باز مى کردم، جیغ مى کشید
در را مى بستم، جیغ مى کشید
انگار دردى لاى در، گیر کرده بود
دردى شبیه ماندن،
شبیه رفتن...

- داره از دماغت خون میاد
+ چیزی نیست
+ ی نفرو تو مغزم کشتم

- داره از دماغت خون میاد
+ چیزی نیست
+ ی نفرو تو مغزم کشتم

اینجا، بعضی‌ها زندگی نمی‌کنند، مسابقه ی دو گذاشته‌ اند.

می‌خواهند به هدفی که در افق دوردست است برسند؛ و درحالی که نفسشان به شماره افتاده، می دوند و زیبایی‌های اطراف خود را نمی‌بینند.

آن وقت روزی می‌رسد که پیر و فرسوده هستند و دیگر رسیدن و نرسیدن به هدف، برایشان بی تفاوت است...!

در کافه ی تنهایی خود نشسته ام...
در لیوان قهوه ام...
خاکستر ریخته ام...
من و این خاطرات مه آلود...
خسته از یکدیگر...
خسته از این لحظاتی که...
غرق در تنهایی میگذرد...!

عاقبت
همه ى ما
زير اين خاك
آرام خواهيم گرفت
ما كه روى آن
دمى به همديگر
مجال آرامش نداديم!

هرکه بگندد میزندش نمک وای بروزی که بگندد نمک

من به صدای پای رفتن ها عادت دارم!
فقط مجبور میشوم
دوباره به زندگی برگردم
و شکسته هایم را در گلدان کوچکی به گِل بگیرم!