فریاد که از عمر جهان هر نفسی رفت
دیدیم کزین جمع پرکنده کسی رفت
شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ
زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت
آن طفل که چو پیر ازین قافله درماند
وان پیر که چون طفل به بانگ جرسی رفت
از پیش و پس قافله ی عمر میدنیش
گه پیشروی پی شد و گه باز پسی رفت
ما همچو خسی بر سر دریای وجودیم
دریاست چه سنجد که بر این موج خسی رفت
رفتی و فراموش شدی از دل دنیا
چون ناله ی مرغی که ز یاد قفسی رفت
رفتی و غم آمد به سر جای تو ای داد
بیدادگری آمد و فریادرسی رفت
این عمر سبک سایه ی ما بسته به آهی ست
دودی ز سر شمع پرید و نفسی رفت

خدا را چه دیدی دوست من !؟

شاید ، یک روزی ،

" درد "

قیمت پیدا کرد و ما ثروتمند شدیم !

امروز تو خيابون يه دختر رو ديدم اندازه يه پسره آرايش كرده بود...!

والا خجالتم خوب چيزيه

دختر : کجایی عزیزم؟
پسر : تازه از بیرون اومدم خستم میخوام بخوابم کم کم
تو کجایی فداتشم؟؟
دختر : من تو مهمونیم دقیقا پشت سرت دستاشو ول کن

دلَـــــم یکـــــ ڪـوچـــــﮧ مــےخـــــواهَــــد

بی بن بَـــســـٺ . . .

وَ بــــارانـــے نَــــمــ نَــــمــ . . .

وَ یڪــــ خـــــدا ،

ڪــــﮧ ڪـــمــے بــــا هَــــم راه بــــرَویـــــم !!!

هيچ روزي تکرار نمي شود
هيچ شبي ، دقيقاً مثل شب پيش نيست
هيچ بوسه‌اي ، مثل بوسه‌ي قبل نيست
و نگاه قبلي مثل نگاه بعدي
روزها ، همه زودگذرند
چرا ترس ، اين همه اندوه بي‌دليل براي چيست ؟
هيچ چيزي هميشگي نيست
فردا كه بيايد ، امروز فراموش شده است

تاازکامل بودن خودمطمئن نشده ایم قضاوتی درباره دیگران نکنیم

ماجرای زندگی
زندگی یک آرزوی دور نیست؛
زندگی یک جست و جوی کور نیست
زیستن در پیله پروانه چیست؟ زندگی کن ؛
زندگی افسانه نیست گوش کن ! دریا صدایت میزند؛
هرچه ناپیدا صدایت میزند جنگل خاموش میداند تو را؛
با صدایی سبز میخواند تو را زیر باران آتشی در جان توست؛
قمری تنها پی دستان توست پیله پروانه از دنیا جداست؛
زندگی یک مقصد بی انتهاست هیچ جایی انتهای راه نیست؛
این تمامش ماجرای زندگیست

کلاس

نه گذاشتنیه

نه داشتنی

نه رفتنی

کلاس فقط پیچوندنیه

به افتخار همه دانشجوهاااا...

**************
بلاگ جدیدم : انتخاب رنگ مناسب لباس بر اساس سال تولد* بسیار جالب…

http://www.hamkhone.ir/member/592/blog/view/60292/

دوست عزیزم ممنون میشم این بلاگ جالبو بخونی و نظر و رای بدی

من نیستم مانند تو، مثل خودم هم نیستم
تو زخمی صدها غمی، من زخمی غم نیستم
با یادگاری از تبر، از سمت جنگ آمدی گفتم
چه آمد بر سرت؟ گفتی که مَحرم نیستم
مجذوب پروازم ولی، دستم به جایی بند نیست
حالا قضاوت کن خودت، من بی‌گناهم! نیستم
با یک تلنگر می‌شود، از هم فروپاشی مرا
نگذار سر بر شانه‌ام، آن‌قدر محکم نیستم
خواندی غزل‌های مرا، گفتی که خیلی عاشقم
اما نمی‌دانم خودم، هم عاشقم هم نیستم