دیوار کاربران


مهدی
مهدی
۱۳۹۴/۱۲/۲۹

بگذار تركت كنند...
بگذار بخواهي و نشود...
بگذار ديگر فرقي بين شب و روزت نباشد...
بگذار جا خوش كنند دستانت رو به آسمان...
بگذار آرزويت برآورده نشده بماند...
بگذار اشك شود دريا دريا بباري برايش...
بگذار درد شود...
بگذار زخمش باقي بماند...
بگذار تنها بماني و با سكوتي تلخ غروب هايت را بگذراني...
بگذار دنيا هرچه ميخواهد سرت بياورد...
تو اما تحمل كن...
تو خدايت را داري...
خدايي كه چوبش صدا ندارد...

مهدی
مهدی
۱۳۹۴/۱۲/۲۹




مهدی
مهدی
۱۳۹۴/۱۲/۲۹




پریسا
پریسا
۱۳۹۴/۱۲/۲۷


پریسا
پریسا
۱۳۹۴/۱۲/۲۷


پریسا
پریسا
۱۳۹۴/۱۲/۲۷


پریسا
پریسا
۱۳۹۴/۱۲/۲۶

چهارشنبه سوری مبارک

shadi1357
shadi1357
۱۳۹۴/۱۲/۲۵

تومسیررسیدن بهار
شاخه های خشکیده دلتو
تواتیش امشب
بسوزون
تاگرم بشه دل مهربونت
چهارشنبه سوریت مبارک


shadi1357
shadi1357
۱۳۹۴/۱۲/۲۳

دیــــــگر آن خـــنـده ی زیــــبا بـــه لــب مــــــولا نـیـست
هــمه هـستـنـد ولــــی هـیــــچکـــسی زهـــرا نـیـست
قـــــطره ی اشــک عـــــلی تـــا بـــه تــه چـــاه رسـیــد
چـاه فــهــمیــد کـه کـسی هـمچو عـــلی تنها نـیـست

یـازهـــرا . . .

sepideh82taghdir
sepideh82taghdir
۱۳۹۴/۱۲/۲۲

انسان بی شباهت به «آب» نیست؛
اگربخواهد زنده باشد و زندگی ببخشد،
باید جریان داشته باشد؛
باید پی برخورد با سنگ ها و سختی ها را به تنش بمالد؛
باید شجاعت چشیدن گرم و سرد روزگار را داشته باشد؛
تا باران شود و بر جهان ببارد…

+5