خدا...

نترس خدا عرب نیست...
داشتم فکر میکردم چرا باید بین زندگی دو نفر در دو گوشه ی دنیا اینقدر تفاوت باشد!!
ما در مدرسه هایمان هیچوقت کلاس رقص و باله نداشته ایم!!
هیچوقت کارگاه نجاری نداشته ایم!!
ما هیچوقت کلاسی با تمامی آلات موسیقی نداشته ایم!!
ما هیچوقت در سلف مدرسه نچرخیده ایم تا در ظرف هایمان خوراکی های خوش آب و رنگ بریزند تا با اکیپمان سر میزی بخندیم و شاد باشم و از پسر خوش قیافه ی تازه وارد یا در مورد دختر مشهور مدرسه صحبت کنیم!!
ما هیچوقت پارتی آخر سال نداشته ایم!!
ما هیچوقت روز آخر مدرسه کلاه هایمان را به هوا نینداخته ایم!!
ما همیشه بازخواست شده ایم!!
برای ناخن هایمان..
برای موهایمان..
برای...
ما هرگز نفهمیدیم تمیز بودن صورت چه منافاتی با شخصیت آدم دارد؟!
ما پدرمان در آمد بس که موهایمان را از ته تراشیدیم و یا در اوج گرما لباس های سرتا پا تیره پوشیدیم و دخترانمان زیر مقنعه عرق ریختند..!!
ما هرگز نفهمیدیم جنس مخالف شاخ و دم ندارد و مثل ما آدم است و میتوان بدون فکر ها و نیت های شوم با او دوست شد و به او اعتماد کرد..!!
راستش جنس مخالف هم هرگز این را نفهمید!!
ما شیرین ترین روز های نوجوانیمان با کابوس کنکور هدر رفت!!
بهترین روز های جوانیمان با سربازی!!
و هیچوقت نفهمیدیم انسان بودن ربطی به با کدام پا وارد دستشویی شدن ندارد..!!
و...
هیچکس به ما یاد نداد عاشق شدن را..!!
این روز ها سرزمینمان تشنه ی فهم است..
بار ای آگاهی..
ظهور باید در جمجمه ها نیز رخ دهد نه فقط در جمعه ها..!!
تو انسان باش
خود به خود مسلمانی..
با خدایت هر روز حرف بزن..
شکر گذار باش با زبان خودت..
خدا میفهمید حرف هایت را..
نترس خدا عرب نیست!
تو حق کسی را نخور
دلی را نشکن
غمگینی را شاد کن
مریضی را مداوا
...
تو به اندازه ی توانت خوب باش..
و
خوبی کن..
بخدا خدا همینجاست!
در دل تو
در افکارت!!