دیوار کاربران
|
مهدی
۱۳۹۵/۰۷/۲۰
حس کردم |
|---|---|
|
farhad0000
۱۳۹۵/۰۷/۲۰
گاه انسان باید در سختی باشد |
|
|
مهدی
۱۳۹۵/۰۷/۲۰
آرامش سهم دل هایی است که نگاهاشان به خداست |
|
|
مهدی
۱۳۹۵/۰۷/۲۰
انسان موجود عجیبی است! |
|
kuroshirani
۱۳۹۵/۰۷/۲۰
سخت است حرفت را نفهمند |
|
0Arta
۱۳۹۵/۰۷/۲۰
ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﻭﻧـﺎﺷﻴــﻢ |
|
|
0Arta
۱۳۹۵/۰۷/۲۰
ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﻭﻧـﺎﺷﻴــﻢ |
|
mkhm
۱۳۹۵/۰۷/۱۹
«آنها که تن به هر ذلتی می دهند تا زنده بمانند، مرده های خاموش و پلید تاریخند و ببینید آیا کسانی که سخاوتمندانه با حسین به قتلگاه خویش آمده اند و مرگ خویش را انتخاب کرده اند - در حالی که صدها گریزگاه آبرومندانه برای ماندنشان بود و صدها توجیه شرعی و دینی برای زنده ماندن شان بود - توجیه و تاویل نکرده اند و مرده اند، اینها زنده هستند؟ آیا آنها که برای ماندن شان تن به ذلت و پستی، رها کردن حسین و تحمل کردن یزید دادند، کدام هنوز زنده اند؟ هرکس زنده بودن را فقط در یک لش متحرک نمی بیند، زنده بودن و شاهد بودن حسین را با همه وجودش می بیند، حس می کند و مرگ کسانی را که به ذلت ها تن داده اند تا زنده بمانند، می بیند .» (15) |
|
shadi1357
۱۳۹۵/۰۷/۱۹
در قلب انسان گنجینه هایی پنهان است که با بخشش ، |
|
|
mkhm
۱۳۹۵/۰۷/۱۸
شهادت حسینی کشته شدن مردی است که خود برای کشته شدن خویش قیام کرده است . . . امام حسین علیه السلام از مقوله دیگری است; او نیامده است که دشمن را با زور شمشیر بشکند و خود پیروز شود، و بعد موفق نشده و یا در یک تصادف یا ترور توسط وحشی، کشته شده باشد . این طور نیست، او در حالی که می توانسته است در خانه اش بنشیند و زنده بماند، به پا خاسته و آگاهانه به استقبال مردن شتافته و در آن لحظه، مرگ و نفی خویشتن را انتخاب کرده است . . . امام حسین علیه السلام یک شهید است که حتی پیش از کشته شدن خویش به شهادت رسیده است; نه در گودی قتلگاه، بلکه در درون خانه خویش، از آن لحظه که به دعوت ولید - حاکم مدینه - که از او بیعت مطالبه می کرد، «نه » گفت، این، «نه » طرد و نفی چیزی بود که در قبال آن، شهادت انتخاب شده است و از آن لحظه، حسین شهید است .» (9) |
