فقط روی تنت

فقط روی تنت،

میخواهم بیارامم،

مانند مارمولکی که در روزهای غمگین،

به آفتاب پناه می‌برد.

فریادِ در هم شکسته در هوا محو می‌شود،

پایه مجسمه‌ها را پیچک فرا می‌گیرد،

و دستان تو مرا می‌جوید،

روی پوست شکمت،

که دراز کشیده‌ام.