سفر در زمان

از دهه 60 میلادی به این طرف روز به روز به داستان ها و فیلم هایی در مورد سفر در زمان اضافه میشه و از طرفی خیلی از دانشمندان در تلاشند تا این داستان علمی تخیلی را به واقعیت بپیوندند. واقعیت اینجاست که سفر در زمان خیلی وقته که کشف شده و می توانایی این رو داریم که به 20 سال آینده سفر کنیم.

ولی مشکل اصلی اینجاست که دیگه هرگز نمی تونیم برگردیم. حتما شنیدید که فضا نوردان وقتی در سفر فضایی هستند زمان برای انها کند تر می گذرد و این کلید معمای ماست. همین الان ما می تونیم شخصی رو به فضا پرتاب کنیم ، و اونو با سرعت صوت به جهت مخالف گسترش کهکشان پرتاب کنیم. و وقتی فضا نورد به مدت 6 ماه به سفرش ادامه دهد و 6 ماه بعد را با سرعت صوت برگردد به زمین. او در واقع به 10 سال بعد کره زمین می رسد. یعنی یک سال پرداخت می کند و 9 سال جلو می رود. حالا از وضع 10 سال بعد با خبر شده و می خواهد برگردد  ولی امکان پذیر نیست.

بیاید دقیق تر نگاه کنیم. قبل از واقعه بیگ بنگ ، تمام اجرام به صورت یک توپ در هستی وجود داشتند. و هیچ حرکتی وجود نداشت. یعنی سرعت = 0 و این یعنی زمانی وجود نداشته. این یعنی یک بعد. بعد اول مکان. طبق این نظریه جهان ابتدا یک بعد بوده ، اونم بعد مکان ولی ثابت . هیچ کدوم از الکترون های ماده ی اون جرم بزرگ در حال چرخش به دور هسته نبودند ، همه به طرز شگفت آوری  ثابت بودند. چی میشه که انفجار رخ میده؟ و زمان آغاز میشه . زمان در واقع همان حرکت جرم هست. سرعت بیشتر یعنی زمان بیشتر . اگر ما بخوایم طول زندگی یک انسان را از فاصله یک میلیارد کیلومتر از فضا با یک تلسکوپ فوق قدرمتند ببینیم. زندگی آن انسان از تولد تا مرگ مثل دیدن یک فیلم سینمایی با سرعت 100 برابر عادی است . وقتی به آسمان نگاه می کنیم ، در بین این میلیون ها ستاره ، ممکن است سیاره ای ببینید که در آن زندگی وجود دارد و میلیون ها موجود زنده هوشمند مثل ما آنجا زندگی می کنند ، بعد پلک می زنید و دوباره نگاه می کنید. آن موجودات 1000 سال است که منقرض شده اند و سیاره شان از بین رفته .

به همین خاطر پیدا کردن موجودات هوشمند فضایی بسیار سخت است. چون در کسری از ثانیه زندگی ها تمام می شود. همین الان ما خودمان برای موجوداتی دیگر در آن طرف سیاره مرده ایم و زمین نابود شده.

زندگی مثل اینه که در ایستگاه مترو به ایستی و منتظر مترو بمانی و وقتی قطار را دیدی زندگی ات شروع شود و متولد شوی ولی قطار هرگر نمی ایستد و تو نمی توانی سوارش شوی. و سپس وقتی قطار رفت و دیگر آن را ندیدی بمیری . این قطار همان زمان است .

حالا بیاید از نظر اسلام به فضیه نگاه کنیم.

از نظر اسلام سفر در زمان ، دخالت در کار خداوند است. اگر روزی بتوانیم در زمان سفر کنیم. این به معناست که می می توانیم سوار آن قطار شویم و به زندگی ابدی دست پیدا می کنیم.

تا به حال به واقعیت مرگ فکر کردید؟ علت تمام مرگ های دنیا و تاریخ ، سیاره زمین است. یک مرگ مثال بزنید که عاملش کره زمین نبوده ؟ زمان ما دست کره ی زمینه چون اون مارو در کهیان به حرکت در میاره و حرکت یعنی زمان. ما به اکسیژن نیاز داریم ولی اکسیژن عامل اصلی پیریست . اکسیژن بیشتر یعنی پیری بیشتر . اکسیژن یک ماده مخدر است و تاوانش مرگ است و از طرفی زندگی را برای ما فراهم می کند. اگر روزی بتوانیم مستقل شویم و از زمین خارج شویم و خودمان مقصد را تعیین کنیم ، یعنی به زندگی ابدی دست پیدا کردیم و این یعنی مغایرت با تمام گفته های خداوند در قرآن .

انیشتین دانشمند بزرگ بیشتر عمرش را در تلاش بود تا سفر در زمان را امکان پذیر کند . حتی تا اخرین لحظه ی مرگش ، ولی وقتی زمانش به سر رسید کویا متوجه چیزی شده بود و سعی کرد به پرستار بگوید . ولی متاسفانه پرستار آلمانی نبود و این حرف آخر تا ابد به عنوان راز برای انسان ها باقی خواهد ماند. می گویند انسان ها در لحظه مرگ به واقعیت اصلی زندگیشان پی می برند.

سخن آخر اینکه : سفر در زمان = مغایرت در حکمت خدا

منتظر این علم باشید ، اگر واقعیت داشته باشد ، یعنی بعضی ها دروغ به خوردمان دادند و یا باید دیدمان را نسبت به خدا عوض کنیم. اگر هرگز کشف نشود و یا امان پذیری اش کاملا رد شود ، حکمت خداوند بار دیگر اثبات می شود.

البته تمام این ها در حد نظریه است و واقعیت بزرگ اینه که ما در دنیایی از سوالات بی پاسخ حبث شده ایم.