شعر

گاهی دلم برای خودم تنگ می ­شود وقتی حضور آینه کمرنگ می شود وقتی میانه­ ی بلوا سکوت دوست، در جان گوش­های کَرَم زنگ می­ شود گاهی که از پس تکرار بی­ سود لحظه ­ها، نجوای کوچیدن از قفس آهنگ می­ شود این­جا نه جای ماندن خوبان راستگوست هرکس که دم زند ز حق آونگ می­ شود نفرین بر این زمانه که در چرخ روزگار، هر لحظه صد خیانت و نیرنگ می­ شود در دست­های آلوده انسان قرن ما برگ برگ تاریخ پر از ننگ می ­شود وقتی که سخت غرقه­ ام در این سیر قهقرا آری، دلم برای خودم تنگ می­ شود….