همیشه ...

دوستت دارم ها را...
دلخوریها را...
نگرانی ها را...
به موقع بگویید...
حرفهای خود را به هم با "کلام" مطرح کنید نه با رفتار که از کلام همان برداشت میشود که شما میگویید ولی از رفتارتان هزاران برداشت....
قدر بدانید "داشتنها" را...

چقدر "غریب"...!!!!

"هیچڪس" انگار

هواے "هیچڪس" را "نمیڪند"

"یخ" ڪرده "زمیݧ"

از "بـےهوایـے"...

اگر شکر کردید برای شما زیاد می کنم...
یعنی شکر هر چیزی مناسب خود آن چیز است.
شکر پول کمک کردن و انفاق به فقیر است،
شکر علم تعلیم دادن است،
شکر قدرت گرفتن دست ضعیف است.
اینها شکر نعمتند.
شکر منعم، یعنی خدا را عبادت کنیم چون سزاوار عبادت شدن است نه برای اینکه به ما نعمت داده است.

ملانصرالدین وقتی وارد طویله میشد
به خرش سلام
میکرد....
گفتن :
ملا این که خره
نمیفهمه که سلامش میکنی...!!!
گفت :
اون خره ولی من آدمم
من آدم بودن خودم رو ثابت میکنم،
بذار اون نفهمه....!!!

حالا اگه به کسی احترام گذاشتی
حالیش نبود،
اصلا ناراحت نباشید
شما آدم بودن خودتون رو ثابت کردید
بذار اون نفهمه...

مبادا فاصله بیافتد
بین دوستت دارم هایتان
مبادا زمان چنبره بزند
بین دیدارهایتان
آدم از یک جایی به بعد
دلتنگی را یادش میرود
آدم از یک جایی به بعد
با خودش زندگی می کند.

وقتی کسی زیاد از رفتن حرف می زند
قبلا رفته است.
فقط می خواهد مطمئن شود
چیزی از او, در تو جا نماند!

کمک کن چمدانش را ببندد
چترش را به او پس بده
لبخندش را
آوازهایش را
همینطور سایه اش را
که گاه و بیگاه از پشت پنجره ات گذشته بود...!

به یک چیزی دقت کردین؟
اینکه ما آدمها معمولا با غمگین بودن و افسرده شدن و غصه خوردن و در سطح زندگی کردن، خیلی راحت تر هستیم، تا شاد بودن، آرامش داشتن، مثبت نگاه کردن و عمیق زندگی کردن.!
میدونید چرا ؟
«اوشو» خیلی زیبا بهش پاسخ داده، میگه:
تموم اون حالتهای اول به نوعی،
سقوط محسوب میشن و سقوط همیشه آسونه و نیاز به صرف هیچ انرژی ای نداره.
اما حالتهای بعدی؛
از نوع صعودهستند و صعود همیشه سخت تره و نیاز داره که انرژی زیادی رو براش صرف کنی...
زندگيتون سرشار از صعود...

بعضی آدمها را نمیشود داشت…
فقط میشود یک جور خاصی دوستشان داشت …
بعضی آدمها اصلا برای این نیستند که برای تو باشند یا تو برای آنها!!

اصلا به آخرش فکر نمیکنی…!!!
آنها برای اینند که دوستشان بداری!!!
آن هم نه دوست داشتن معمولی …!
نه حتی عشــــــق…!!
یک جور خاصی دوست داشتن که اصلا هم کم نیست…!!!
این آدمها حتی وقتی که دیگر نیستندهم در کنج دلت…
دوســــت داشته خواهند شد……!!!

سال ها گذشت
و هنوز هم نوشته هامان آن قدر زیبا نیست که بالای سرمان قاب کنیم
مشق امشب هم، مثل دیشب، مثل هر شب،
دو صفحه تمیز و زیبا می نویسیم؛
“آدمی را آدمیت لازم است.”