تو که نیستی... تو که نباشی....

تو که نباشی:

حوصله بی‌حوصله است.

هیچ‌چیز سر جایش نیست.

ساعت هم درست کار نمی‌کند.

روز به شب نمی‌رسد

و

 شب به روز.

غروب غمگین است

و

آرامش دلمرده.

بهار، بهار نیست

و

تابستان، تابستان.

تنهایی شلوغی دارم

و

در جمع، تنهایی را.

سرآسیمه بیدار می‌شوم

و

نومید به بستر می‌رروم.

تو که نباشی...

من ...

اینگونه‌ام.