دیوار کاربران


JAHAN68
JAHAN68
۱۴۰۲/۱۰/۰۴

بی خیالی هایت را دوست دارم ،
اینکه نمیایی به دیدارم هم بماند،غرورت را نیز دوست دارم....…

raha1374
raha1374
۱۴۰۲/۰۶/۰۲

مهلا

raha1374
raha1374
۱۴۰۲/۰۵/۲۷

خداروشکر
منم خوبم

raha1374
raha1374
۱۴۰۲/۰۵/۲۷

خوبی مهلاجان؟

shab
shab
۱۴۰۲/۰۴/۰۶

زنان تمام این میلیونها سال درون خانه‌ها نشسته‌اند، تا آنجا که اکنون دیگر نیروی خلاقه‌ آنها در دیوارها نفوذ کرده و، در واقع، خصوصیات آجر و ملاط را چنان تغییر داده است که ناگزیر باید آن را با قلم و قلم‌مو و کار و سیاست مهار کرد. اما این نیروی خلاقه با نیروی خلاقه مرد بسیار متفاوت است. و باید گفت بسیار تاسف‌آور است که جلو این نیرو سد شود یا به هدر رود، زیرا به واسطه قرنها انضباط سخت به دست آمده، و جایگزینی برای آن وجود ندارد. جای بسی تاسف است اگر زنان مانند مردان بنویسند، یا مانند مردان زندگی کنند، یا ظاهرشان شبیه مردان باشد، زیرا اگر این دو جنسیت – با توجه به وسعت و تنوع دنیا – تا این حد بی‌کفایت‌اند، چگونه می‌خواهیم تنها با یک جنسیت سر کنیم؟...!

اتاقی از آن خود
ویرجینیا وولف


+5

arsham00
arsham00
۱۴۰۲/۰۳/۲۴

هیچ‌ «نیمه‌گمشده‌» ای وجود ندارد.

تنها چیزی که وجود دارد تکه‌هایی از زمان است که در آن‌ها ما با کسی حال خوشی داریم.

حالا ممکن است سه دقیقه باشد، دو‌ روز ، پنج سال یا همه‌ی عمر!


ERFAN92
ERFAN92
۱۴۰۲/۰۳/۲۰

دوستان واقعی هر طور بتوانند به اندازه‌ی هم در می‌آیند.
بیشتری‌های خودشان را به رُخ کمتری‌های دیگری نمی‌کشند.
دوستان واقعی و بامعرفت، هم اندازه‌اند

ERFAN92
ERFAN92
۱۴۰۲/۰۳/۰۷

آنقدر با تنهایی انس گرفتم که دیگر زبانش را می فهمم

و فهمیدم تنهایی هم می تواند عشق خوبی باشد

به شرط اینکه درکش کنم

00arminkarimi
00arminkarimi
۱۴۰۲/۰۳/۰۳

╬♥═╬╬╬♥═╬╬♥╬♥═╬♥╬╬♥═╬♥╬╬♥═╬♥╬╬♥═╬♥╬╬♥═╬╬
وه که جدا نمی‌شود نقش تو از خیال من
تا چه شود به عاقبت در طلب تو حال من
ناله زیر و زار من زارتر است هر زمان
بس که به هجر می‌دهد عشق تو گوشمال من
نور ستارگان ستد روی چو آفتاب تو
دست نمای خلق شد قامت چون هلال من

╬♥═╬╬╬♥═╬╬♥╬♥═╬♥╬╬♥═╬♥╬╬♥═╬♥╬╬♥═╬♥╬╬♥═╬╬
https://www.aparat.com/v/VUOTi

╬♥═╬╬╬♥═╬╬♥╬♥═╬♥╬╬♥═╬♥╬╬♥═╬♥╬╬♥═╬♥╬╬♥═╬╬

سلاملکم

shab
shab
۱۴۰۲/۰۳/۰۲

ظاهراً تا رهایی از خرافه‌پرستی هنوز راه درازی در پیش داریم. «عمارت‌هایمان جدید است و سنت‌هایمان کهنه‌.»

چه دغدغه‌های حقیری داری، ای انسان غفلت‌کار و بی‌بنیاد!

تمساح
فئودور داستایفسکی

+555