بلاگ كاربران


تورا می خوانم ای خورشید بی غروب، تورا نه با غزل و قصیده، نه پنهان و دشوار، تورا از ته دل می خوانم که باتو ناگفته ها دارد از این روزگار غریب! چه ساده می خواستم رفیق دلتنگی هایم باشی، بی هراس از نامهربانی ها، تورا در بی رنگی جستجو می کنم، چون کبوتری که به شوق رسیدن، عاشقانه پرواز می کند به جایی که همسفرش تنها رنگی که می شناسد، بی رنگی است....

به اشتراک بگذارید : google-reader yahoo Telegram
نظرات دیوار ها


مريم
ارسال پاسخ
ORMAJD
ارسال پاسخ

خیال مایل بیرنگی و جهان همه رنگ ××× چو غنچه محوِ دلم ، بوی آشنا اینجاست(بیدل)

Maryam1360
ارسال پاسخ

مرسی دوست عزیز