قربون مست نگاهت

قربون مست نگاهت

قربون چشمای ماهت

قربون گرمی دستات

صدای اروم پاهات

چرا بارونو ندیدی

رفتن جونو ندیدی

خستگی هامو ندیدی

چرا اشکامو ندیدی

مگه این دنیا چقدر بود

بدی هاش چند تا سبد بود

تو که تنهام نمیزاشتی

توی غم ها نمیزاشتی

گفتی با دو تا ستاره

میشه اسمون بباره

منمو گریه ی بارون

غربت خیس خیابون

................

توی باغچه ی نگاهم

پر گریه پراهم

کاشکی بودیا میدی

همه ی گلهاشو چیدی

تموم روزای هفته

که پر غم شده رفته

منو گلدونت میشینیم

فقط عکساتو میبینیم

روز پنج شنبه دوباره

وعده ی دیدن یاره

روی سنگ سردی از غم

میریزه اشکای خستم

تا که قاصدک دوباره

خبری ازت بیاره

با ی دسته گل ارزون

پیشتم من زیر بارون

................

قربون مست نگاهت

(مازیار فلاحی لعنت به من)