کشور ی رامیشناسم که ،
ریختن “کنجد” روی “بربری”
برای مردمانش یک “آپشن” محسوب می شود...!

درآن کشور مردمش بجای حل مشکلاتشان
سعی می کنند به بهترین شکل ،
خود را با آن تطبیق دهند...!

درآنجامردم،
خانه روبه آفتاب را گرانترمی خرند
و بعد با هفت لایه پرده ،
تمام پنجره ها را می پوشانند!

جالب است که درآن کشور
یک دختر کنار خیابان می‌تواند
عامل اصلی یک ترافیک سنگین باشد...!

درآن کشوراگر که آدم‌هادل‌شان بگیرد،
باید بروند قبرستان، بیمارستان، تیمارستان یا
آسایشگاه سالمندان...!
تا بفهمند غم‌های بزرگ‌تری هم هست،
نکند که دل‌شان هوای شادی کند…!

وهمه در آنجا،برای هر تغییر و هر اتفاقی،
به دنبال منجی‌‌اند؛
دنبال هر کسی غیر از خودشان!

درآن کشور تفاوت بین شادی کردن و عزاداری را ،
تنها با دیدن محل برخورد دستها میتوان فهمید...!
از زندگی لذت ببر

.......+5

لب دریا نشسته بودم پرنده عشق آمدو گفت:
برای دوستت نامه ای بنویس،
گفتم قلم ندارم
گفت از پرم بگیر، گفتم جوهر ندارم
گفت از خونم بگیر، گفتم ورق ندارم
.
.
.
گفت کثافتتت تو که هیچی نداری گ..ه میخوری لب دریا میشینی
.
.
.
دیگه از پرنده عشق توقع نداشتم واقعا!!

بزرگترین حماقتم
لبخند زدن به کسی بود که ارزش لگدزدن هم نداشت...



+5

محمد رضا

توم که آلبوم عکس شدی.....

www.hamkhone.ir/member/32861/blog/view/144702--shadiii/

شهر زیبــــــــــای من

امروز روز غصه خوردن نیست…
بخاطر تمام قلبهای مهربان
تمام چشمهای مهربان
تمام قلب هایی که به خاطرمان می تپد
تمام دستانی که گرما بخش دستانمان است
امروز را میخندیم……
شاید فردا دیر باشد….