ما ایرانی ها وقتی به مشکلی بر می خوریم،

آسان ترین راه را انتخاب می کنیم.

وقتی سر دو راهی ناگزیری قرار می گیریم

راه سومی می سازیم که نه آن است و نه این ! 

راهی که بعداً اشکالات زیادی برایمان به بار خواهد آورد؛

زیرا این راه آسان را با زیر پا گذاشتن " اصول " پیدا کرده ایم. 

آنچه ما " زرنگی می نامیم در حقیقت بی انضباطی مطلق

است، نادیده گرفتن اصول است!

مثلا:

میان ماندن و توضیح دادن، رفتن را انتخاب می کنیم تا نمانده

باشیم و توضیح دهیم!

میان عشق و نفرت بی تفاوتی را انتخاب می کنیم

تا مجبور نباشیم با اصول احساسیمان وارد جنگ شویم ...

یادداشت های شهر شلوغ فریدون تنکابنی