بلاگ كاربران
- عنوان خبر :
خط قرمزهای دوران نامزدی تا کجاست؟
- تعداد نظرات : 1
- ارسال شده در : ۱۳۹۲/۰۳/۰۷
- نمايش ها : 356
دوران نامزدی به طور رسمی از زمان عقد آغاز می شود و تا شروع زندگی زیر یک سقف ادامه دارد. یکی از مهمترین دغدغه هایی که در این نامزدی رسمی وجود دارد، حد روابط دختر و پسر است.
این که خانواده ها باید بر اساس عرف عمل کنند و مانع از روابط آزاد دختر و پسر به عنوان یک زوج شوند یا باید طبق مجوز شرع، روابط زناشویی را برای آنها مجاز بدانند و تصمیم گیری در این زمینه را به خودشان واگذار کنند؟
بطور کلی زمانی که عقد جاری می شود، زن و شوهر از لحاظ قانونی و شرعی به همدیگر محرم می شوند. اما یک سری روابط بین این دو تابع فرهنگ و اجتماع است.
به عنوان مثال ممکن است خانواده سختگیری بیشتری کنند که اینها زیاد با همدیگر ارتباط برقرار نکنند و این رابطه ها بستگی به فرهنگ خانواده زوجین دارد. اگر این زوج تابع یک محیط و یک خانواده و یک فرهنگ باشند طبیعتا بهتر می توانند با همدیگر کنار بیایند. ولی اگر فرهنگشان با هم متعارض و متفاوت باشد مشکلاتی ایجاد می شود.
در دوران عقد زوجین چه به هم بگویند؟
هرچقدر زوجین با همدیگر رک و راست تر باشند بهتر است؛یک مزیتی که در دوران عقد وجود دارد این است که اگر بین زوجین مشکلی به وجود آید، تا آنجا که ممکن است با مداخلات صحیح خانواده ها و مشورت کردن با آنها برطرف می شود و یا با مراجعه به مراکز مشاوره مشکلشان حل می شود.
دوران عقد بهترین دوران شناخت است زیرا افراد با ارتباط عاطفی و زناشویی می توانند به روحیات و رفتار یکدیگر آگاه شوند.
یک نکته مهم در دوران عقد این است که اگر زوجین در دوران عقد به این نتیجه رسیدند که واقعا با هم نمی توانند زندگی کنند، باید از هم جدا شوند. طلاق گرفتن قبل از عروسی، آسیب کمتری به زوجین وارد می کند تا بعد از عروسی و بچه دار شدن.
دوران عقد فرصت مناسبی جهت شناخت بهتر و عمیق تر زن و مرد از یکدیگر و در نتیجه ورود به زندگی با تفاهمی بیشتر است. به عبارت دیگر دوران نامزدی دوران آشنایی تکمیلی است و یک ازدواج نیمه تمام محسوب میشود. لذا نباید انتظار داشت که آنچه افراد در زندگی مشترک تجربه میکنند، در این دوره نیز تجربه کنند.
از دیگر مسائل مهمی که وجود دارد مسائل ایدئولوژیک یا همان مسائل اعتقادی و مذهبی است در دوران عقد باید دقت بیشتری به آنها شود.
این مسئله در زمینه مسائل اجتماعی ، فرهنگی و حتی سیاسی هم صدق می کند به عنوان مثال مواردی بوده که زوجین در بحران های سیاسی کارشان به طلاق کشیده شده است. برخی از خانواده ها در تب و تاب های سیاسی جامعه تازه می فهمند از لحاظ سیاسی هیچ هم خونی با همدیگر ندارند و اختلافات بالا می گیرد.
این مسئله بسیار مهم است که طرف مقابل را اجبار نکنیم که حتما در همه زمینه ها مثل همسرش فکر کند. تمام زمینه ها مانند رفت و آمد خانوادگی، مسافرت رفتن، ، بچه دار شدن ، نحوه تربیت فرزندان با هم صحبت کنند و اجازه بدهند فرد مقابل راحت و بدون رودربایستی حرف خود را بزنند و شنونده خوبی باشند.